مقدمه: تنظیم فواصل بارداری ها مطابق دلخواه زوجین و پیشگیری از بارداری ناخواسته از اهداف برنامه تنظیم خانواده می‌باشد که لازمه آن، استفاده از روش های مطمئن پیشگیری است. این مطالعه به منظور شناسایی تعیین‌کننده‌های استفاده از روش های غیرمطمئن پیشگیری از بارداری در شهر کاشان با استفاده از مدل آماری رگرسیون لجستیک انجام شد.

مواد و روش ها: مطالعه مورد شاهدی روی 522 خانم متأهل 49-15 سال در مراکز بهداشتی‌درمانی کاشان شامل261 نفر کاربر روش های غیرمطمئن و 261 نفر کاربر روش های مطمئن صورت پذیرفت. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای جمع آوری شدند. آنالیز داه‌ها در مدل تک‌متغیره با استفاده از آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر و t و در مدل چندگانه با روش رگرسیون لجستیک انجام شد.

نتایج: در آنالیز تک‌متغیره، شغل و تحصیلات زن، سن و تحصیلات همسر، تعداد فرزندان و مدت ازدواج در دو گروه اختلاف معنی دار داشت. تفاوت معنی داری در سن زن، شغل همسر، رضایت از جنسیت فرزند، سطح درآمد و سن آخرین فرزند دیده نشد. در تحلیل چندگانه متغیرهای سن زن (725/1=OR)، شغل زن (241/2=OR)، مدت ازدواج (074/1=OR)، تعداد فرزند (341/0=OR) و سن آخرین فرزند (544/1=OR) در مدل باقی ماندند که ارتباط واقعی معنی دار آماری با نوع روش پیشگیری در حضور اثرات سایر متغیرها داشتند.

نتیجه‌گیری: برای کاهش روش های غیر مطمئن باید اولویت آموزش بر خانم های شاغل و سنین بالاتر، مدت ازدواج طولانی تر، دارای فرزند کمتر با سن بالاتر فرزند آخر قرار گیرد.