سابقه و هدف: آسیب به عنوان یکی از عوامل آزادکننده واسطه­های التهابی باعث سندروم پاسخ التهابی سیستمیک می­شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی سندروم پاسخ التهابی سیستمیک ( SIRS ) در بیماران مبتلا به آسیب و ارتباط آن با مدت بستری و مرگ و میر می­باشد.

مواد وروش ­ ها: این مطالعه ­ی توصیفی بر روی 100 بیمار مبتلا به آسیب در مرکز پزشکی الزهرا در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام پذیرفت. از هر بیمار علا ی م حیاتی و نمونه خون برای بررسی سندروم گرفته شد. بیمارانی که نیازمند عمل جراحی بودند از مطالعه خارج شدند (27 بیمار) . سپس درجه­ی شدت آسیب ( ITS ) و سندروم پاسخ التهابی در هر بیمار محاسبه گردید. بیماران تا زمان ترخیص و یا مرگ در بیمارستان مورد پیگیری قرار گرفتند. طول مدت بستری در بیمارستان (کمتر و بیشتر از 4 روز) ، سن ، جنس بیماران و مکانیسم آسیب نیز ثبت می ­ گردید. برای تجزیه و تحلیل از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد.

نتایج: از 73 بیمار مورد بررسی 43 درصد بیماران از نظر SIRS مثبت بودند. میانگین سنی بیماران 35/14 ± 09/25 سال بود . در 84 درصد بیماران مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. در بیماران SIRS مثبت در 90 درصد موارد مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. میانگین ISS 15/10 ± 09/12 و میانگین SIRS در بیماران 07/0 ± 3/1 بود. میانگین مدت بستری در بیماران 2/5 ± 6/5 روز بود. مابین SIRS و مدت بستری در بیمارستان ارتباط معنی ­ داری وجود داشت ( 03/0 p= ). پس از ثابت نگاه داشتن اث ر ات سن و ISS رابطه معنی ­ داری بین مقادیر SIRS و مرگ در بیماران دیده شد ( 01/0 p= ). در بین چهار معیار SIRS ، تنها معیاری که با مدت بستری ( 04/0 P= ) و مرگ (02/0 p= ) ارتباط داشت مقادیر WBC بود.

نتیجه ­ گیری: یافته ­ های این مطالعه نشان می ­ دهد که سندروم پاسخ التهابی سیستمیک در پیشگویی مرگ و مدت بستری در بیماران مبتلا به آسیب کاربرد دارد .