سابقه و هدف: ضربه به سر یکی از عوامل مهم مرگ و میر در حوادث است. آمار نشان می­دهد اغلب این افراد دچار آسیب خفیف هستند. این مطالعه به منظور بررسی میزان بروز، نحوه­ی درمان و هزینه­ی ضربه­های خفیف مغزی در یک دوره­ی دوساله در شهرستان کاشان انجام گرفته است.

مواد و روش­ها: 4290 بیمار با ضربه­ی مغزی طی سال­های 1384-1383 وارد مطالعه شدند. خصوصیات بیماران شامل سن، جنس، نوع حادثه، سطح هوشیاری، و علایم همراه، علل حادثه، پروتکل اداره­ی آسیب­دیدگان و هزینه ثبت گردید. مصدومین دچار ضربه­ی خفیف با GCSS= 14 – 15 ( Glasgow Coma Scale Score ) در نظر گرفته شده و هزینه­های مربوط محاسبه شد. جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان 000 ‚ 500 نفر در نظر گرفته شده و میزان بروز تعیین شد.

نتایج: 3894 نفر (8/90درصد) ضربه­ی مغزی خفیف داشتند. نسبت مرد به زن 1: 5/3 بود. میانگین سنی بیماران 13/19 ± 27 سال و شایع­ترین گروه سنی 29-20 (9/27 درصد) و 19-10 سال (2/21 درصد) بودند. بیش از 65 درصد مصدومین در سنین زیر 30 سال قرار دارند. حوادث ترافیکی (3/68درصد) شایع­ترین عامل آسیب­زا بود. از 1629 نفر (48 درصد) از بیماران تصویر جمجمه گرفته شد، که 8/87 درصد نرمال و 2/12 درصد دارای شکستگی بودند. از 400 بیمار (3/10درصد) سی­تی­اسکن مغزی انجام شد، که 118 مورد آنها غیرطبیعی بوده و هزینه­ی بستری این بیماران به طور متوسط 316654 ریال به ازای هر شب می­باشد. میزان بروز آسیب­های مغزی در هر سال 429 نفر در هر 000 ‚ 100 نفر جمعیت بود که رشدی معادل 65 درصد را در کمتر از یک دهه در این مرکز نشان می­دهد.

نتیجه­گیری: نسبت مرد به زن افزایش نشان داد و سن سوانح و حوادث در این منطقه پایین می­باشد. با توجه به طبیعی بودن حدود 90 ‌درصد یافته­های گرافی جمجمه پیشنهاد می­شود کلیه­ی آسیب­دیدگان پس از طی مراحل اولیه­ی درمان، سی­تی­اسکن شوند و در صورت طبیعی بودن مرخص شوند. به این ترتیب می­توان حدود 50 درصد از هزینه­های مستقیم درمان را کاهش داد.