زمینه و هدف: کادمیوم (Cd) به عنوان یک فلز سمی اثرات جبران ناپذیری بر کلیه دارد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و گالیک اسید (GA) بر mTOR و ULK1 در بافت کلیه موشهای صحرایی در معرض Cd بود. روشها: تعداد 42 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگو-داولی با سن 8-9 ماه و وزن 250-270 گرم به طور تصادفی به گروههای کنترل سالم (HC)، Cd (mg/kg/day 5)، شم (Sham)، Cd+GA، Cd+HIIT و Cd+HIIT+GA تقسیم شدند. گروههای مصرف مکمل روزانه mg/kg 20 GA حل شده در طعم دهنده غذا و آب مصرف نمودند. گروههای تمرین نیز به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه تمرینات HIIT را با شدت 80-110 درصد Vo2max انجام دادند. در ادامه مقادیر بیان ژنی mTOR و ULK1 با استفاده از روش q Teal Time PCR استفاده شد. یافتهها: بیان ژن mTORC1 (001/0=P) در گروه Cd به طور معنی داری کمتر و ULK1 (001/0=P) به طور معنی داری بیشتر از گروه HC بود. بیان ژن mTORC1 در گروه های Cd+GA (001/0=P)، Cd+HIIT (001/0=P) و Cd+HIIT+GA (001/0=P) به طور معنی داری بیشتر و مقادیر ULK1 در این گروهها کمتر از گروه Cd بود. بیان ژن mTORC1 در گروه Cd+HIIT+GA به طور معنی داری بیشتر و مقادیر ULK1 در این گروه کمتر از گروههای Cd+GA (001/0=P) و Cd+HIIT (001/0=P) بود. مقادیر ULK1 در گروه Cd+GA به طور منی داری کمتر از گروه Cd+HIIT بود (004/0=P). نتیجهگیری: به نظر میرسد اگرچه تمرین HIIT و GA هر دو در بهبود بیان ژن های مورد مطالعه در بافت کلیه متعاقب آسیب کلیوی ناشی از کادمیوم اثر گذار هستند؛ اما با توجه به ماهیت تقویت کنندگی اثر یکدیگر، ترکیب تمرین و GA اثر مطلوبتری بر دو ژن mTORC1 و ULK1 در بافت کلیه دارند.