کارشناس ارشد، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، sohrabifatemeh136@gmail.com
چکیده: (1330 مشاهده)
سابقه و هدف: سلامت جسمانی از مهمترین سرمایههای انسانی است و شایستگی حرکتی میتواند موجب ارتقای این امر شود.پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سطوح فعالیت بدنی و بالیدگی جسمانی بر شایستگی حرکتی کودکان 11-8 ساله شهر تهران انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی - تحلیلی بود. جامعه آماری، کودکان 11-8 ساله شهر تهران بودند که 205نفر (105 دختر و 100 پسر) از آنها بهصورت تصادفیانتخاب شدند. ارزیابی سطح فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه بینالمللی سطح فعالیتبدنی (Physical Activity Questionnaire for Children)، شاخص بالیدگی جسمانی ازطریق روش خمیس - روشه و شایستگی حرکتی با استفاده از آزمون شایستگی حرکتی (TMC) ارزیابی شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چندعاملی و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج:نتایج تحلیل واریانس چندعاملی نشان داد که اثر اصلی سطح فعالیت بدنی معنادار نمیباشد (74/0 P=).کودکان با بالیدگی دیررس در هر سه سطح فعالیت بدنی دارای میانگین شایستگی حرکتی بهتری بودند. کودکان با سطح فعالیت بدنی بالا دارای میانگین شایستگی حرکتی بهتری نسبت به کودکان با سطح فعالیت بدنی متوسط و پایین بودند. اثر اصلی سطوح بالیدگی جسمانی، معنادار بود (0/001 =P). نتیجهگیری: پیشنهاد میشود بهمنظور رشد شایستگی حرکتی، برنامه جامع و کاربردی در مدارس جهت افزایش سطح فعالیت بدنی و مهارتی در کودکان تدوین شود.
Sohrabi F, Shamsipour Dehkordi P. The effect of levels of physical activity and physical maturity on motor competency of children in Tehran. Feyz 2021; 25 (6) :1325-1332 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-4358-fa.html
سهرابی فاطمه، شمسی پور دهکردی پروانه، آهار سعید، سهرابی سمیه. تأثیر سطوح فعالیت بدنی و بالیدگی جسمانی بر شایستگی حرکتی کودکان شهر تهران. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض 1400; 25 (6) :1332-1325