سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پستان و عوارض ناشی از آن و لزوم انجام بیمار یابی این سرطان توسط کادر پزشکی از جمله ماماها و نیز عدم اطلاع از وضعیت دانش، نگرش و عملکرد ماماها این تحقیق بر روی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی-درمانی شهر تهران طی سال 1373 انجام گرفت.

مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی بر روی 100 نفر از ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی-درمانی شهر تهران صورت پذیرفت. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای خوشه ای و سپس به صورت تصادفی ساده به عمل آمد. سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، سابقه خدمت، سابقه خانوادگی سرطان پستان، انجام خودآزمایی پستان و انجام معاینه پستان در بیماران و سوالات مربوط به بررسی دانش، نگرش ماماها از طریق پرسش نامه ای، جمع آوری گردید. با استفاده از برگه مشاهده نیز وضعیت عملکرد آن ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی ارایه گردید.

یافته ها: در این پژوهش اکثر ماماها از دانش متوسط (41%)، نگرش مثبت قوی (58%) و عملکرد متوسط (50%) در مورد معاینه پستان برخوردار بودند. بین میزان دانش، نوع نگرش و همچنین بین میزان دانش و نحوه عملکرد آن ها در مورد معاینه پستان رابطه مستقیم آماری وجود داشت. بین میزان تحصیلات و سابقه خانوادگی سرطان پستان با میزان دانش ماماها و همچنین بین انجام معاینه پستان در بیماران و نگرش ماماها نیز رابطه دیده شد اما بین سایر خصوصیات مورد بررسی و دانش، نگرش و عملکرد ماماها در مورد معاینه پستان ارتباطی دیده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به این که اکثر ماماها از دانش و عملکرد متوسط در مورد معاینه پستان برخوردار بودند و با توجه به اهمیت معاینه پستان در تشخیص زودرس سرطان و نقشی که ماماها در این زمینه به عهده دارند پیشنهاد می شود ضمن بررسی و تاثیر کلاس های آموزشی ضمن خدمت در ارتقای سطح دانش و عملکرد ماماها و تاکید بیشتر بر انجام معاینه پستان در حین دوران تحصیل، مطالعه هایی در مورد علل و عدم انجام پستان در بیماران نیز به عمل آید.