سابقه و هدف: با توجه به شیوع دل درد مزمن و عوارض شناخته شده درمان آن بدون شناخت علت ایجاد کننده و عدم اطلاع از شیوع هلیکوباکترپیلوری و گزارش های متفاوت از قدرت آزمون اوره آز سریع به منظور تعیین شیوع هلیکوباکترپیلوری در کودکان مبتلا به دل درد مزمن، این تحقیق بر روی مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان شهید بهشتی کاشان به علت دل درد مزمن در سال های 79-1378 انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی بر روی 39 کودک در گروه سنی 18-3 سال که با علایم دل درد مزمن مراجعه نموده بودند، صورت پذیرفت. همه بیماران توسط فوق تخصص گوارش کودکان آندوسکوپی و سپس نمونه های بیوپسی با آزمون اوره آز سریع و پاتولوژی از نظر هلیکوباکترپیلوری بررسی شد. خصوصیات سن، جنس و بعد خانوار بررسی شد. یافته های آندوسکوپی (طبیعی، ازوفاژیت، گاستریت، ندولاریتی، اولسر معده، دئودنیت و اولسر دئودنوم ثبت گردید. شیوع آلودگی با هلیکوباکترپیلوری در نمونه ها تعیین و فاصله اطمینان آن برآورد و قدرت آزمون اوره آز سریع تعیین گردید.

یافته ها: تحقیق در 39 کودک در سن 4.1±9.9 سال که 17 نفر مذکر (43.6%) و 22 نفر مونث (56.4%) بودند و به مدت حداقل سه ماه و با میانگین 13 ماه دل درد داشتند، انجام گرفت. شیوع آلودگی 30.8% بود و ارزش پیش بینی آزمون اوره آز 50% و ارزش منفی 77.8% بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: هلیکوباکترپیلوری در اکثر کودکان مبتلا به دل درد مزمن دیده نمی شود و این سوال مطرح می شود که آیا درمان ضد هلیکوباکترپیلوری در همه این کودکان درست است؟ اگرچه حجم نمونه ها کم بود، اما به نظر می رسد آزمون اوره آز سریع قدرت لازم برای تشخیص هلیکوباکترپیلوری در منطقه ما ندارد و تحقیق بیشتر توصیه می شود.