سابقه و هدف: یکی از مشکلات درمان در اسهال، درمان آنتی بیوتیکی نابجا و در نتیجه مقاومت آنتی بیوتیکی بوده که میزان آن در جوامع مختلف متفاوت است. با توجه به مشخص نبودن مقاومت آنتی بیوتیکی در منطقه مورد مطالعه، در ارگانیسم های ایجاد کننده اسهال که نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارند، این تحقیق به منظور بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی بر روی بیماران مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 79-1378 انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 1800 بیمار مبتلا به اسهال حاد صورت پذیرفت. نمونه مدفوع بیماران بلافاصله بعد از نمونه گیری بر روی محیط های کشت اختصاصی منتقل می شد. سپس در صورت رشد ارگانیسم های شیگلا، سالمونلا و ویبریوکلرا آنتی بیوگرام با دیسک های آنتی بیوتیک سپیروفلوکساسین، سفتی زوکسیم، کلرآمفنیکل، کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید، داکسی سیکلین، تتراسایکلین، سفازولین، فورازولیدن، سفالوتین و آمیکاسین از شرکت پادتن طب انجام گرفت.

یافته ها: از 1800 نمونه مدفوع کشت داده شده، 215 مورد (11.9%) شامل 125 مورد، (58.1%) شیگلا، 66 مورد (30.7%) سالمونلا و 24 مورد (11.2%) ویبریوکلرا رشد نمود. نتایج آنتی بیوگرام کشت مدفوع بیماران مبتلا به شیگلا نشان داد که میزان حساسیت آنتی بیوتیکی به سپیروفلوکساسین 99%، سفتی زوکسیم 97%، کلرآمفنیکل 84%، نالیدیکسیک اسید 74%، کوتریموکسازول 58%، داکسی سیکلین 54%، سفازولین 47%، فورازولیدن 35%، آمپی سیلین 33% و سفالوتین 22% بود. نتایج آنتی بیوگرام کشت مدفوع بیماران مبتلا به سالمونلا نشان داد که میزان حساسیت آنتی بیوتیکی به سپیروفلوکساسین 100%، کلرآمفنیکل 96%، سفتی زوکسیم 78%، سفازولین 20%، فورازولیدن 12% بود. نتایج آنتی بیوگرام کشت مدفوع بیماران مبتلا به ویبریوکلرا نشان داد که میزان حساسیت آنتی بیوتیکی به سپیروفلوکساسین، داکسی سیکلین و تتراسایکلین 100%، سفتی زوکسیم 95.8%، کوتریموکسازول 87.5%، نالیدیکسیک اسید 83.3%، فورازولیدن و سفازولین 79.2% و سفالوتین 75% و آمپی سیلین 62.5% بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به گسترش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی در ارگانیسم های شیگلا، سالمونلا و ویبریوکلرا توصیه می شود که از مصرف آنتی بیوتیک بی مورد و نامناسب در درمان بیماران اسهالی اجتناب شود.