سابقه و هدف: با توجه به شیوع متفاوت توکسوپلاسموزیس در اقشار جامعه و عوارض ناشی از آن و به منظور تعیین آلودگی مزمن و حاد و میزان تیتر آنتی بادی علیه توکسوپلاسما گوندئی؛ این مطالعه روی مردان شاغل در صنعت گوشت و زنان باردار کاشان طی سال 1380 انجام گرفت.

مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی 640 نفر شامل 300 مرد و 340 زن 70-14 ساله که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، شرکت داشتند. خصوصیات سن، جنس، شغل، محل سکونت، سابقه تماس با گربه، عادات غذایی، سابقه سقط جنین، سن حاملگی و علایم بالینی بررسی و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. از هر فرد 5cc خون وریدی گرفته و با روش IFA در رقت های 1:20 و 1:100 آنتی بادی های موجود در سرم ارزیابی شد. رقت های بالاتر برای سرم های مثبت تهیه گردید. سرم های مثبت در تیترهای 1:200 و بالاتر با روش ELISA نیز ارزیابی گردید. آزمایش ANA به روش IFA برای سرم های مثبت انجام گردید. ملاک تعیین آلودگی تیتر 1:20 و تیتر با ارزش 1:400 بود. داده های فرم اطلاعاتی طبقه بندی و نتایج به صورت آمار توصیفی و تحلیلی گزارش گردید و GMRT برای کل جمعیت و افراد آلوده محاسبه گردید.

یافته ها: شیوع توکسوپلاسما گوندئی 54.2% بود. پانزده درصد آنتی بادی IgM و 85% آنتی بادی IgG داشتند. حداکثر آلودگی (75%) در گروه سنی 70-60 سال بود. نسبت آلودگی در زنان 61% و در مردان 46.7% تعیین گردید. 40.2 درصد تیتر آنتی بادی 1:200 و پایین تر و 14.1% تیتر با ارزش 1:400 و بالاتر داشتند. مردان شاغل در صنعت گوشت و مبتلا به توکسوپلاسما، 200 مرتبه بیشتر از مردان سالم در مواجهه با مصرف گوشت نیم پز بودند (P<0.0001). نتیجه گیری و توصیه ها: شیوع توکسوپلاسما گوندئی در منطقه و در گروه های در

معرض خطر، بویژه زنان باردار بالا می باشد. با توجه به عوارض بیماری توکسوپلاسموزیس و گرانی روش های غربالگری سرولوژیک جهت پیشگیری از بیماری، ارائه روش های مناسب از جمله گسترش برنامه های آموزش بهداشت برای اقشار جامعه بخصوص گروه های در معرض خطر توصیه می شود.