سابقه و هدف: مطالعه حاضر جهت شناسایی کمبود ویتامین د و عوامل همبسته با آن در سالمندان دچار نارسایی قلبی انجام شده است.

مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی 50 سالمند ( 26 زن و 24 مرد) مبتلا به نارسایی قلبی مزمن بستری با همان تعداد سالمند فاقد نارسایی قلبی (مبتلا به بیماری­های ایسکمیک قلب) با ­روش تصادفی ساده انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسان­سازی شده بودند و افرادی که در شش ماه اخیر سابقه مصرف ویتامین د داشتند، وارد مطالعه نشدند. ابزار گرداوری داده­ها پرسشنامه­ای بود که اعتبار محتوی و پایایی آن تایید شده بود. اندازه­گیری سطح 25 هیدروکسی ویتامین د با روش الایزا انجام شد.

نتایج: میانگین سطح ویتامین د در سالمندان با و بدون نارسایی قلبی به ­ ترتیب 82/2 ± 76/33 و 06/3 ± 76/41 نانو مول در لیتر بود و اختلاف معنی­داری نداشت. در سالمندان دچار نارسایی قلبی گروه کمبود ویتامین د، نسبت شانس و فاصله اطمینان 95 درصد برای اضافه وزن (68/2 – 22/1)73/1 ، برای مشکلات گوارشی (68/2-22/1)81/1 و برای مشکلات کلیوی (61/2 – 16/1)74/1 به­طور معنی­داری بیشتر از سالمندان فاقد نارسایی قلبی بود (به­ترتیب 031/0 P = ، 022/0 P = و 031/0 P = ).

نتیجه­گیری: با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین د در سالمندان دچار نارسایی قلبی پایش و اصلاح آن ضروری به­نظر می­رسد.