سابقه و هدف: با توجه به شیوع هایفمای ضربه‌ای و اهمیت شناخت عوارض ناشی از آن جهت اقدام درمانی لازم و به موقع نیاز به یک مطالعه جامع در کشور احساس می‌شود. لذا این تحقیق بر روی بیماران دچار هایفمای ضربه‌ای که منجر به بستری شدن آنها در بیمارستان فارابی در سال‌های 78-1374 گردیده است، انجام گرفت.

مواد و روش‌ها:‌ تحقیق به روش مطالعه داده‌های موجود انجام شد و پرونده بیمارانی که با تشخیص هایفمای ضربه‌‌ای طی مدت مورد مطالعه بستری شده بودند از بایگانی خارج و ویژگی‌های فردی و بیماری از نظر جنس، سن، حدت بینایی موقع مراجعه، میزان هایفما، افزایش فشار داخل چشم و بروز خونریزی ثانویه مورد مطالعه قرار گرفت و با آماره توصیفی ارائه گردید.

یافته‌ها: ‌طی مدت مورد مطالعه ،‌195 بیمار (4/76 درصد مرد و 6/23 درصد زن) با میانگین سنی 3/17 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میزان هایفما در 61 درصد موارد کامل، فشار چشم در 1/44 درصد مـوارد بالای 25 میلی‌متر جیـوه و خونریزی ثانویه قابل رؤیت در 9/16 درصد مـوارد ایجاد شد. دید هنگام مـراجعه بیماران در 2/88 درصد موارد کمتر از 10/1 بود.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها:‌ هایفمای ضربه‌ای بیشتر در جنس مذکر و در سنین جوانی ایجاد شده و همراه با افت شدید بینایی هنگام مراجعه می‌باشد. میزان هایفما در این موارد بستری عمدتاً به صورت کامل بود و در بسیاری از موارد با افزایش جدی فشار داخل کره چشم همراه بود. ارائه راه‌کارهای مناسب در جوانان فعال و نظارت والدین و اولیاء ‌مدارس جهت جلوگیری از بروز ضربه‌های چشمی ضروری به نظر می‌رسد.