سابقه و هدف: آلودگی اکوسیستم های آبی با فلزات سنگین یک نگرانی عمده برای موجودات وسلامتی انسان است. اندازه گیری آلاینده های مختلف به ویژه فلزات سنگین در محیط آبی و آبزیان به علت مصرف خوراکی آن ها برای انسان می‌تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد.

مواد و روش ها: نمونه های رسوب و ماهی در سه منطقه تالاب شیجان، تالاب آبکنار و تالاب مرکزی برداشت و صید گردید. نمونه های ماهی پس از تفکیک بافت عضلانی و کبد به روش هضم تر و مخلوط اسید (HCLO4/HNO3) انجام گرفت. نمونه های رسوب هم به روش هضم تر و تر کیب سه اسید (HNO3, HCLO4, H2SO4) صورت گرفت و با استفاده از دستگاه جذب اتمی شعله تعیین غلظت گردید.

نتایج: نتایج حاصل نشان داد که میانیگن غلظت فلزات مورد مطالعه در رسوبات سطحی و بافت گوشت و کبد ماهی کپور به ترتیب برای فلزات روی (81/5±4/66، 06/3±45/23، 27/4±32/27)، مس (38/3±1/14، 6/4±71/2، 39/3±94/4) سرب (77/2±46/9، 65/1±97/0، 96/0±787/1) و کادمیم (71/0±98/1، 14/0±23/0، 36/0±436/0) میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده است. نتایج به دست آمده مشخص نمود که مقادیر فلزات سرب و کادمیم در نمونه‌های تالاب غرب به طور معنی دار با مناطق دیگر متفاوت بوده است (05/0>P).

نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت انباشتگی فلزات سنگین در کبد نسبت به عضله افزایش داشته و هم چنین افزایش میزان تجمع فلزات در منطقه تالاب شیجان برای اکثر فلزات در نمونه های مورد بررسی قابل توجه بود. میزان غلظت مس و روی زیر حد استانداردهای جهانی، غلظت سرب بالاتر از استاندارد WHOو غلظت کادمیم بالاتر از استانداردهایNHMRC و FAO بود.