سابقه و هدف: نهان بیضگی (کریپتورکیدیسم) به دنبال نقص در پایین آمدن بیضه‌ها به داخل کیسه بیضه در زمان تولد ایجاد می­شود و یکی از علل ناباروری در انسان و بسیاری از گونه‌های حیوانی است. در گونه­های مختلف پستانداران درجه حرارت بیضه پایین­تر از حرارت فضای بطنی می­باشد و نشان داده­اند که این دمای پایین برای روند اسپرم­سازی ضروری می­باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی آپوپتوز پس از نهان بیضگی تجربی یک طرفه در موش صحرایی بالغ در بافت بیضه می­باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، موش‌های صحرایی بالغ نژاد ویستار (250 – 200 گرم) به 15 گروه 8 تایی تقسیم شدند. با ثابت کردن بیضه‌های راست به دیواره­ی شکم، در هفت گروه نهان بیضگی تجربی یک طرفه ایجاد گردید. در گروه‌های اول تا هفتم به ترتیب 1، 3، 6، 10، 15، 30 و 60 روز پس از عمل، حیوانات کالبد گشایی شده و بیضه آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در گروه هشتم تا چهاردهم به عنوان گروه شم پس از برش، بیضه‌ها از کیسه بیضه به داخل محوطه بطنی جا به جا شده و سپس به کیسه بیضه بازگردانده شدند. در گروه پانزدهم به عنوان گروه شاهد هیچ‌ گونه عملی صورت نگرفت. پس از نمونه­برداری از بافت بیضه و ثبوت در فرمالین 10 درصد نمکی، پاساژ بافتی و تهیه مقاطع بافتی و رنگ‌آمیزی با روش تانل، بیضه‌ها از نظر آپوپتوز در گروه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند.

نتایج: رنگ آمیزی تانل مشخص ساخت که نهان بیضگی تجربی موجب القای آپوپتوز در سلول­های زایای بافت بیضه می‌شود. اوج سلول­های آپوپتوتیک در روزهای سوم و ششم پس از عمل مشاهده شد. اختلاف معنی‌داری مابین گروه شم و گروه شاهد وجود نداشت.

نتیجه­گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که نهان بیضگی تجربی موجب القا، آپوپتوز در بافت بیضه می­شود و حداکثر مرگ سلولی بعد از سه روز از عمل نهان بیضگی تجربی بوده و به تدریج با گذشت زمان نسبت به روز سوم کاهش مرگ سلولی مشاهده می­شود. این اثر احتمالا به دلیل تنش حرارتی و تنش اکسیداتیو در سلول­های بافت بیضه است.