|
اثر 12 هفته تمرین پیلاتس بر سطوح فورین و برخی شاخص های ترکیب بدنی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2
|
زهرا منتظری نجف آبادی    ، سعید کشاورز* ، الهام افتخاری قینانی ، مهناز مروری |
| ، keshavarz1357@gmail.com |
|
|
چکیده: (21 مشاهده) |
زمینه و هدف: دیابت نوع 2 به عنوان یک بیماری شایع در کشورهای در حال توسعه در حال گسترش است. سبک زندگی فعال می‌تواند تأثیر مهمی در مدیریت این بیماری داشته باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر اثر 12 هفته تمرین پیلاتس بر سطوح فورین و برخی شاخص های ترکیب بدنی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 است.
روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است که جامعه آماری آن تعداد 365 زن با دامنه سنی 35 تا 55 مبتلا به دیابت نوع دو (از انجمن دیابت نجف‌آباد) بود که سابقه فعالیت منظم ورزشی نداشتند. از تعداد کل نمونه ها، 30 نفر به صورت تصادفی و هدفمند در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. (هر گروه 15 نفر). گروه اول به انجام تمرینات پیلاتس به مدت 12 هفته به صورت فزاینده، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 50 دقیقه بود و گروه کنترل که برنامه روتین زندگی را ادامه دادند قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، خونگیری انجام شد و اندازه گیری فورین به روش الایزا و BMI بر اساس فرموب مربوطه بود. برای بررسی تغییرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون از آزمون تی همبسته استفاده شد.
یافته ها: در گروه تمرین وزن (مقدار کاهش: 13/2 کیلوگرم، 04/0=p)، BMI ( مقدار کاهش: 19/1 کیلوگرم بر متر مربع، 049/0=p)، قند خون ناشتا (مقدار کاهش: 3/12 میلی‌مول بر لیتر، 04/0P=) و فورین کاهش معناداری داشت ( مقدار کاهش: 6/6 میلی گرم بر لیتر، 001/0P=). در گروه کنترل تغییر معناداری در مقدار متغیرها رخ نداد (05/0 ≤P).
نتیجه گیری: تمرین پیلاتس می‌تواند سبب بهبود سطح سرمی فورین و رکیب بدنی شود از این رو تمرین پیلاتس ممکن است یک روش درمانی غیر دارویی برای زنان مبتلا به دیابت نوع دو باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: پیلاتس، فورین، ترکیب بدن، دیابت نوع 2 |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1404/3/4 | ویرایش نهایی: 1404/6/18 | پذیرش: 1404/6/18
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
