پیشینه و هدف: نانوذرات سلنیم به دلیل خواص ضدسرطانی و توانایی القای استرس اکسیداتیو در سلولهای توموری، مورد توجه پژوهشگران حوزه نانوپزشکی قرار گرفته است. با این حال، مطالعات محدودی به بررسی اثر نانوذرات سلنیم سنتز شده به روش سبز بر سطح گونههای فعال اکسیژن (ROS) در سلولهای سرطانی معده پرداختهاند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر نانوذرات سلنیم سنتز شده به روش سبز بر سطح گونههای فعال اکسیژن و زندهمانی سلولهای سرطانی معده (AGS)بود.
روش بررسی: این مطالعه تجربی آزمایشگاهی با رعایت اصول اخلاقی انجام شد. نانوذرات سلنیم با استفاده از عصاره گیاه خارپنبه و از طریق احیای سلنیت سدیم سنتز شدند. سلولهای AGS در محیط کشت مناسب تیمار و سپس با غلظتهای مختلف نانوذرات (5 تا 80 میکروگرم/میلیلیتر) به مدت 24 ساعت تیمار شدند. زندهمانی سلولها با روش MTT و سطح ROS با استفاده از کاوشگر DCFH-DA و دستگاه فلورومتر و رنگسنجی DHE اندازهگیری شد. دادهها با SPSS و آزمون ANOVA تحلیل شدند.
یافته ها: نانوذرات سلنیم بهصورت وابسته به دوز، باعث کاهش زندهمانی و افزایش معنادار سطح ROS در سلولهای AGS شدند (p<0.001). مقدار IC50 حدود 40 میکروگرم/میلیلیتر برآورد شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد نانوذرات سلنیم سنتز شده به روش سبز با افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش بقاء سلولهای سرطانی، میتوانند گزینهای مؤثر و زیستسازگار در درمان سرطان معده باشند.