سابفه و هدف: دیابت قندی باعث ایجاد اختلال در متابولیسم عناصر کمیاب و لیپوپروتئینهای سرم میشود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز توام روغن بزرک و Trientine (شلاتور یون مس) بر میزان یون مس سرم و پروفایل لیپیدی در موشهای صحرائی دیابتی شده است.
مواد و روشها: حیوانات به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول تا چهارم دیابتی شدند. به گروه اول Trientine بهعلاوه روغن بزرک، و به گروه دوم غذای معمولی و Trientine داده شد. به گروه سوم غذای حاوی روغن بزرک، و گروه چهارم بهعنوان گروه دیابتی بدون درمان در نظر گرفته شدند. گروه پنجم بهعنوان کنترل غذای معمولی دریافت کرد. پس از گذشت 2 ماه مس سرم، تریگلیسرید، کلسترول و HDL-C اندازهگیری شد.
نتایج: غلظت تری گلیسرید و LDL در گروه دریافت کننده توام روغن بزرک و Trientine در مقایسه با بقیه گروهها کاهش معنیداری (05/0 > P ) نشان داد. همچنین، غلظت کلسترول سرم در این گروه در مقایسه با گروه دریافتکننده Trientine کاهش معنیداری داشت (05/0 > P ). غلظت HDL-c در گروه دریافتکننده Trientine افزایش معنیداری (05/0 > P ) در مقایسه با سایر گروه نشان داد. میزان غلظت یون مس سرم در گروه دریافتکننده Trientine کاهش معنی داری (05/0 > P ) در مقایسه با بقیه گروه ها نشان داد. همچنین، میزان غلظت یون مس سرم کاهش معنیداری (05/0 > P ) بین گروه دریافتکننده توام روغن بزرک و Trientine با گروههای دیابتی و دریافتکننده روغن بزرک نشان داد . غلظت یون مس سرم در گروه دریافتکننده روغن بزرک افزایش معنیداری (05/0 > P ) در مقایسه با بقیه گروه ها نشان داد ولی نسبت به گروه دیابتی اختلاف معنیداری نداشت (05/0 < P ).
نتیجهگیری: استفاده از عوامل شلات کنندهای یون مس مثل Trientine میتواند در کاهش اثرات منفی آن در دیابت موثر باشد. استفاده از روغن بزرک به همراه Trientine میتواند باعث کاهش یون مس سرمی و اختلالات پارامترهای بیوشیمیایی مثل تریگلیسرید، LDL و کلسترول در بیماری دیابت شود.
Heidarian E, Pournajaf E, Rezaei A. The effect of Trientine and flaxseed oil on serum Copper and lipoproteins in diabetic rats. Feyz Med Sci J 2013; 16 (7) :679-680 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1805-fa.html
حیدریان اسفندیار، پورنجف الهام، رضایی علی. تاثیر تجویز بزرک و Trientine بر میزان یون مس سرم و پروفایل لیپیدی در موش های صحرائی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله علوم پزشکی فيض. 1391; 16 (7) :679-680