سابقه و هدف: میدا ن های الکترومغناطیس امواج رادیویی روی بعضی از عملکردهای سلول و یا سیستم ها ی حیاتی تأثیر میکنند و معمولاً در استفادههای درمانی جهت بالا بودن دمای بافت از امواج کوتاه رادیویی استفاده میشود. چون جنبههای غیرگرمایی اثر این امواج نیز مطرح میباشد برای تعیین اثر فرکانس موج کوتاه بر روی عملکرد عصب، این مطالعه در گروه فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۷۹ انجام گرفت.
مواد و روشها: تحقیق به صورت مطالعه تجربی در ۴۲فرد سالم در گروه سنی ۳۰-۲۰سال انجام گرفت. قبل از اعمال میدان، زمان تأخیر ] ( Lat ) Latency ) [ عصب مدیان انداز ه گیری شد. سپس ناحیه مچ دست چپ در معرض تابش امواج با فرکانس ۱۲/۲۷مگاهرتز با کمترین شدت به مدت ۱۰دقیقه قرار گرفت و پس از قطع آن مجدداً Lat اندازهگیری شد. تغییرات Lat عصب, قبل و بعد از اعمال میدان با استفاده از Paired t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافتهها: تغییرات ناچیز دما، (۵/۰ درجه سانتیگراد)، تأثیری در زمان تاخیر عصب نداشت. ۹۵درصد افراد مورد مطالعه با پرتوگیری از این فرکانس تغییرات زمان تأخیر عصب داشتهاند. در آزمون آماری انجام شده کاهش معنیداری در زمان تأخیر مشاهده شد که میزان این کاهش ۵۶/۸ درصد بود( p<۰,۰۵ ) و این اثر تا مدت کوتاهی (بیشتر از ۱۱دقیقه) پس از قطع میدان مشاهده گردید.
نتیجهگیری: میدان موج کوتاه رادیویی روی زمان تأخیر عصب تأثیر دارد و میتواند زمینه مطالعات بعدی در جهت به کارگیری این اثر در درمان برخی از بیماریهای عصبی باشد.