سابقه و هدف: برخی از ترکیبات شیمیایی از گروه آفت­کش­ها با فعالیت کولین­استراز تداخل کرده و یا آن را مهار می­سازند. اندازه­گیری فعالیت کولین­استراز کاربرد زیادی در تشخیص آسیب کبد توسط حشره­کش­ها دارد. یکی از گروه­هایی که در معرض خطر مسمومیت با آفت­کش­ها قرار دارند، کارگران شاغل در کارخانجات تولید سموم هستند . هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر کار در مجاورت سموم بر روی سطح آنزیم کولین­استراز و برخی از آنزیم­های کبدی می­باشد.

مواد و روش­ها: این تحقیق یک مطالعه کوهورت بود که در سال ۱۳۸۴ بر روی کارگران یک کارخانه تولید سموم گیاهی انجام پذیرفت. در این مطالعه از ۶۳ نفر طی دو مرحله­ی نمونه خون تهیه گردید. مرحله­ی اول پیش از شروع به کار کارگران فصلی و مرحله دوم سه ماه بعد انجام پذیرفت. آزمایش کولین­استراز با استفاده از ماده­ی اولیه بوتیریل تیوکولین و آزمایش­های آلانین ترانس آمیناز و آسپارتات ترانس آمیناز به روش کینتیک انجام شدند.

نتایج: میانگین سطح کولین­استراز سرم در مرحله­ی اول IU/L ۲۴۹۶ ± ۹۵۶۹ و در مرحله­ی دوم IU/L ۲۰۶۷ ± ۷۹۷۰ بود. از نظر آماری کاهش کولین­استراز سرم معنی­دار بود ( = ۱۵۹۹,۹۵% CI=۱۱۴۰-۲۰۵۸, p<۰,۰۰۱ آزمون t جفت و میانگین). افزایش آلانین ترانس آمیناز در مرحله­ی دوم نسبت به مرحله­ی اول از نظر آماری معنی­دار است ( = -۷.۹, ۹۵% CI=-۱۰.۹—۴.۹, p<۰.۰۰۱ آزمون t جفت و میانگین). آسپارتات ترانس آمیناز مرحله­ی اول و مرحله­ی­ دوم دارای اختلاف معنی­دار آماری نبودند. در مجموع هشت نفر (۷/۱۲ درصد) کاهش بیش از ۳۵ درصد در سطح کولین­استراز سرم و نه نفر (۳/۱۴ درصد) کاهشی بین ۲۶ تا ۳۵ درصد داشتند.

نتیجه­گیری: علی­رغم عدم ارتباط کاهش کولین­استراز با افزایش سطح آنزیم­های کبدی و با توجه به کاهش بیش از ۲۵ درصدی سطح کولین­استراز سرم در ۱۷ نفر (۲۷ درصد) از کارگران کارخانه سنجش رایج کولین­استراز سرم و کنترل آنزیم­های کبدی در کارگران شاغل در این گونه مشاغل الزامی به نظر می­رسد.

سابقه و هدف: سازوکار نوروفیزیولوژیکی افزایش قدرت از طریق تمرینات قدرتی هنوز دقیقا مشخص نگردیده است. این پژوهش با هدف تعیین اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی بر میزان فعالیت استیل کولین استراز نوع ۱۲A در عضلات موش‌ صحرایی انجام شده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد ۱۶ سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت ۸ هفته و هفته ای ۵ جلسه برروی نردبان های مخصوص ساخت پژوهش گر به ارتفاع ۱ متر و ۲۶ پله با حمل یک وزنه به میزان ۳۰ درصد وزن بدن خود که به دُم آنها بسته می شد، تمرینات خود را آغاز نمودند و این میزان به ۲۰۰ درصد وزن بدن حیوانات در هفته آخر رسید. تمرینات شامل ۳ نوبت ۴ تکراری با ۳ دقیقه استراحت بین نوبت ها بود. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی عضله ( FHL (Flexor hallucis longus حیوانات تحت شرایط استریل از طریق شکاف بر روی ناحیه پشتی جانبی اندام پشتی تحتانی جدا شد. در نهایت میزان فعالیت استیل کولین استراز در گروه های مطالعه انجام شد.

نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که میزان فعالیت این آنزیم در گروه مقاومتی در عضله FHLتغییر معنادار (۲۲۶/۰=P) نداشته است (مقاومتی: ۴۸/۰±۳۱/۱ در برابر کنترل: ۲۹/۰±۰۱/۱).

نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی نمی تواند میزان فعالیت استیل کولین استراز که از آن به عنوان شاخص رهایش استیل کولین استفاده می شود، افزایش دهد.

سابقه و هدف: در طب سنتی گیاهان مختلفی از جمله گیاهان خانواده مریم­ گلی برای درمان فراموشی استفاده می ­شوند. گیاهان این خانواده دارای اثرات گوناگون فارماکولوژیکی از جمله آنتی­اکسیدانی، آنتی­کولین استرازی، ضد میکروبی، ضد التهابی بوده و دارای خاصیت بهبود شناخت و حافظه می­ باشند. گیاه مرو تلخ یکی از گونه­های مریم­گلی است که از گذشته کاربردهای دارویی داشته ‏است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت‏های مختلف اسانس سرشاخه­ های گیاه مرو تلخ بر حافظه و یادگیری موش سوری در دو مدل فارماکولوژیکی می­ باشد.

مواد و روش ­ها: پس از تایید گونه گیاه سرشاخه­ها در سایه خشک شده و به کمک دستگاه کلونجر اسانس­گیری شدند. با استفاده از کروماتوگرافی گازی- طیف سنجی جرمی، ترکیبات اسانس شناسایی گردید. صد و چهل راس موش سوری به­صورت اتفاقی در گروه­های ۱۰ تایی و قفس ­های جداگانه قرار داده شدند و دیازپام (۵/۰، ۱ و ۵/۱ میلی­­گرم بر کیلوگرم) یا اسانس (۴۸/۰، ۹۶/۰ و ۹۲/۱ میلی ­­گرم بر کیلوگرم) به­صورت تک دوز به حیوان خورانده شد و آزمون یادگیری و حافظه توسط دو مدل Step-down latency و Shuttle box avoidance انجام شد.

نتایج: اسانس مرو تلخ به­ طور معنی ­داری (۰/۰۱>P) باعث افزایش تاخیر زمانی در هر دو آزمون یادگیری و حافظه گردید.

نتیجه­ گیری: اسانس گیاه مرو تلخ توانست افزایش معنی­داری در حافظه و یادگیری موش­ ها ایجاد کند و شاید بتواند در افزایش حافظه و جلوگیری از بروز آلزایمر در انسان موثر باشد.