[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
هوش مصنوعی::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۵ نتیجه برای کاتالاز

آزاده اسکندری، رضا حیدری، فرح فرخی، زهرا سلیمی، زهرا قاسمی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۱ )
چکیده

سابقه و هدف: گیاه مرغ با نام علمی Cynodon dactylon L. pers. یکی از گیاهانی است که جنبه های دارویی موثری برای آن قائل شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات عصاره آبی ریزوم این گیاه بر میزان فعالیت آنزیم کاتالاز بافت های کبد وکلیه و نیز تغییرات بافتی بیضه در موش های دیابتی می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۳۰ سر موش صحرائی نر بالغ در ۵ گروه ۶ تایی قرار گرفتند. به موش های گروه شاهد سرم فیزیولوژی تزریق شد. بقیه حیوانات با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg ۷۰دیابتی شدند. به موش های دیابتی گروه سوم تا پنجم، عصاره آبی ریزوم مرغ به ترتیب با دوزهای ۵۰، ۲۵۰ و mg/kg۵۰۰ به مدت ۴ هفته خورانده شد. بعد از پایان دوره تیمار، فعالیت آنزیم کاتالاز در بافت های کبد و کلیه به روش Aebi اندازه گیری شد. برش های بیضه نیز رنگ آمیزی شده و مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.

نتایج: میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در بافت های کبد و کلیه موش های دیابتی درمان شده با عصاره در دوز mg/kg ۵۰۰ افزایش معنی داری نسبت به گروه دیابتی کنترل نشان داد (۰۵/۰>P). در گروه دیابتی کنترل چروکیده شدن توبول ها و افزایش فضای بینابینی لوبول ها در بیضه قابل مشاهده بود. علائم مذکور در گروه های تحت تیمار با عصاره در مقایسه با گروه دیابتی کاهش چشمگیری نشان داد.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره آبی مرغ اثرات مطلوبی بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و تغییرات بافتی بیضه در جریان بیماری دیابت دارد.


سمیرا کرم سیچانی، نوشین نقش، نعمت الله رزمی،
دوره ۱۶، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده

سابقه و هدف: یکی از مهمترین خواص ترکیبات نقره ویژگی ضد عفونی کنندگی آن است و به همین علت به‌طور گسترده‌ در ابعاد نانو تولید و استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیرات آنتی‌اکسیدانی عصاره الکلی اسپند بر روی موش‌های تیمار شده با نانوذرات نقره است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی بر روی موش‌های نر بالغ نژاد Albino با وزن ۲۵-۳۰ گرم انجام شد. در این مطالعه، حیوانات به ۴ گروه زیر تقسیم شدند. گروه کنترل دریافت کننده آب مقطر، گروه دریافت کننده نانوذرات نقره ppm۵۰۰، گروه دریافت کننده عصاره الکلی اسپند خوراکی به میزان mg/Kg/day۲۰ به‌مدت ۳۰ روز و تزریق شده با آب مقطر و گروه دریافت کننده نانوذرات و خورنده عصاره اسپند با دوزهای فوق. تمامی تزریقات در ۳ روز متوالی در ابتدای آزمایش به‌صورت داخل صفاقی انجام شد. پس از دوره تیمار، از قلب خون‌گیری به‌عمل آمد. سپس، میزان فعالیت آنزیم‌ آنتی‌اکسیدان کاتالاز سرم تعیین شد.

نتایج: در گروه تیمار شده با نانوذرات نقره کاهش معنی‌دار در میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز صورت گرفت (۰۰۱/۰>P). به‌‌علاوه، در گروه دریافت‌کننده عصاره الکلی اسپند در مقایسه با گروه تیمار شده توسط نانوذرات نقره افزایش معنی‌داری در میزان فعالیت آنزیم ‌کاتالاز سرم دیده ‌شد (۰۰۱/۰>P).

نتیجه‌گیری: عصاره الکلی اسپند با خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود می‌تواند باعث کاهش اثرات مضر حاصل از نانو ذرات نقره شود.


محمد رمی، عبدالحمید حبیبی، مژده خواجه لندی،
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده

سابقه و هدف: دیابت شیرین موجب تشدید استرس اکسیداتیو شده و فعالیت سیستم دفاع آنتی­ اکسیدان را کاهش می­ دهد. ازآنجایی­ که مغز حساسیت بالایی به استرس اکسیداتیو دارد و شواهد علمی حاکی از اثر ورزش منظم بر کاهش حساسیت مغز به آسیب ­های مغزی تحت شرایط پاتوفیزیولوژیک است، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین با شدت متوسط بر فعالیت آنزیم­ های کاتالاز و مالون دی آلدئید در ناحیه هیپوکمپ موش ­های صحرایی مبتلا به دیابت بود.
­مواد و روش ­ها­: تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر با سن ۱۰ هفته و وزن ۹/۴±۲۴۵ گرم به ۴ گروه دیابت تمرین، دیابت کنترل، سالم تمرین و سالم کنترل تقسیم شدند. موش ­های گروه ­های دیابتی از طریق تزریق درون­ صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی ورزشی شامل ۶ هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بود. پس از ۲۴ ساعت از آخرین جلسه تمرین نمونه ­های بافت هیپوکمپ استخراج گردیده فعالیت آنزیم ­های کاتالاز و مالون دی آلدئید در آنها بررسی شد.
نتایج: پس از تمرین استقامتی میزان کاتالاز در گروه­ های دیابت تمرین (۷/۷۴±۱۶۱/۲۴) نسبت به دیابت کنترل (۸/۰۵±۱۴۸/۵۵) و سالم تمرین (۲/۳±۴۰۸/۸۵) نسبت به سالم کنترل (۹/۳۳±۲۸۳/۴۴) افزایش معنی­ داری داشت (۰/۰۵<P). همچنین، میزان مالون دی آلدئید در گروه دیابت تمرین (۱/۷۵±۹/۶۵) نسبت به گروه دیابت کنترل (۱/۰۱±۱۳/۲۳) کاهش معنی ­داری یافت (۰/۰۵> P).
نتیجه­ گیری: براساس نتایج این مطالعه می ­توان گفت تمرین استقامتی می­ تواند در افزایش نقش آنتی ­اکسیدانی آنزیم کاتالاز و کاهش میزان مالون دی آلدئید بافت هیپوکمپ موش ­های دیابتی مؤثر باشد.

فاطمه شیراوند، وحید ولیپور دهنو، مهدی عباسی مقدم،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه و هدف: زنان مبتلا به سرطان پستان، سیستم دفاع آنتی ­اکسیدانی به ­ویژه سطح کاتالاز، اکسیداسیون لیپیدی و توان هوازی مطلوبی ندارند. باتوجه به اثر مطلوب تمرینات ورزشی بر این عوامل، هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات دایره­ای با شدت بالا بر سطوح سرمی کاتالاز و مالون دی­آلدئید و بیشینه اکسیژن مصرفی زنان نجات ­یافته از سرطان پستان بود.
مواد و روش ­ها: در این مطالعه نیمه ­تجربی، ۱۷ زن نجات­ یافته از سرطان پستان به­ طور داوطلبانه شرکت کردند و به­ صورت تصادفی به دو گروه تمرین (۹ نفر) و کنترل (۸ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به ­مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرینات را انجام دادند. گروه کنترل در این مدت هیچ نوع فعالیت ورزشی نداشتند. ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، نمونه خونی از آزمودنی ­ها توسط کارشناس آزمایشگاه، در حالت ناشتا بین ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه تا ۸ گرفته و سطوح سرمی کاتالاز CAT و مالون دی­آلدئید MDA و بیشینه اکسیژن Vo۲max مصرفی اندازه ­گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آزمون کوواریانس استفاده و سطح معنی­ داری ۰/۰۵>P در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد که در متغیرهای نسبت دور کمر به دور باسن WHR (۰/۰۹۰=P)، وزن (۰/۲۸۴=P) و MDA (۰/۱۵۴=P) تفاوت غیرمعنادار و در متغیرهای Vo۲max (۰/۰۰۰۵=P) و CAT (۰/۰۳۶=P) تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد.
نتیجه­ گیری: پیشنهاد می­ شود فعالیت­ های ورزشی کوتاه­ مدت و کارآمد مانند تمرین HICT باتوجه به­ سهولت و اثرات مفید برای زنان مبتلا به سرطان سینه به­ منظور کاهش فشار اکسایشی و بهبود توان هوازی به ­عنوان یک مکمل درمانی غیردارویی استفاده شود.

الهام فرهادفر، ناصر بهپور، محمدعلی آذربایجانی، علی مرادی،
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بسیاری از بیماری‌ها دخالت دارد. شرایط استرس اکسیداتیو و عدم تعادل آنتی‌اکسیدان نقش عمده‌ای در بروز و توسعه بیماری‌ها دارد. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین استقامتی و مصرف بربرین کلراید بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی  بافت قلب رت‌های نر ویستار دیابتی بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، تعداد ۴۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با میانگین وزنی حدود ۲۵۰-۲۰۰ گرم به‌صورت تصادفی در ۵ گروه شامل گروه کنترل سالم (بدون تزریق STZ، دارو و تمرین)، گروه کنترل دیابتی (با تزریق STZ)، گروه تجربی دیابتی+تمرین بدنی، گروه تجربی دیابتی+مصرف بربرین (mg/kg ۵۰)، گروه تجربی دیابتی+تمرین بدنی+ مصرف بربرین قرار گرفتند. ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بااستفاده از تزریق درون‌صفاقی کتامین بیهوش شدند و بافت قلب جهت سنجش تغییرات آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز جدا شد. از آزمون تی زوجی و آزمون تحلیل واریانس به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها بااستفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه ۲۲) و در سطح ۰/۰۵ استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که پس از مصرف مکمل بربرین و تمرین استقامتی در گروه دیابتی، تفاوت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل در میزان فعالیت‌های آنزیم CAT، SOD و GPX مشاهده شد (۰/۰۰۱=P). در مقایسه بین‌گروهی نتایج نشان داد که بین میزان اثر تمرین در گروه دیابتی+تمرین+بربرین با گروه دیابتی+تمرین و گروه دیابتی+بربرین تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی می‌تواند بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بافت قلب در رت‌های دیابتی تأثیر معنی‌دار و مؤثر داشته باشد.


صفحه 1 از 1     

مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4714