---

سابقه و هدف: تفاوت­ های جنسی در مورفولوژی و عملکرد هیپوکامپ در گونه­ های مختلف گزارش شده ­اند. نوسانات طبیعی هورمون­ های جنسی در طی چرخه استروس، بر نورون­زایی هیپوکامپ حیوان ماده بالغ اثر دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات نورون­زایی هیپوکامپ در مراحل مختلف چرخه استروس می­باشد.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه مراحل مختلف چرخه استروس موش کوچک آزمایشگاهی ماده نژاد NMRI با سن ۶-۸ هفته به­روش رنگ­ آمیزی اسمیر واژن تعیین گردید. با رنگ­آمیزی اجسام نیسل، سلول­ های عصبی هیپوکامپ و به­روش ایمنوسیتوشیمی برای نشان­گر Ki-۶۷ ، تکثیر سلولی مورد بررسی قرار گرفت. هم­ چنین، آپوپتوز سلولی با روش آزمون TUNEL بررسی شد. قطر عروق ناحیه­ی هیپوکامپ نیز در مراحل مختلف چرخه استروس مورد سنجش قرار گرفت.

نتایج: در مقاطع میکروسکوپی رنگ­آمیزی شده با کرزیل ویوله، تراکم سلولی در مرحله­ ی پرواستروس بیشتر از سایر مراحل بود. مقایسه مقاطع رنگ آمیزی شده به­روش ایمنوهیستوشیمی برای نشان­گر Ki-۶۷ ، نشان ­داد که تکثیر سلولی در مرحله­ ی پرواستروس بیشتر از سایر مراحل است. به­ علاوه، قطر عروق در مرحله ­ی پرواستروس به­ طور معنی­ داری بیشتر از مراحل دی استروس و مت استروس بود. هم ­چنین، با کمک آزمون TUNEL کمترین میزان مرگ سلولی در مرحله ­ی پرواستروس تشخیص داده شد.

نتیجه ­گیری: مرحله پرواستروس چرخه استروس موش کوچک آزمایشگاهی با افزایش تکثیر سلولی و قطر عروق و نیز کاهش مرگ سلولی در ناحیه شکنج دندان ه­ای هیپوکامپ همراه است.

---

سابقه و هدف: دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین و اختلال در عملکرد پانکراس نمایان می‌شود. باتوجه به خواص دارویی گیاه چرخه، این پژوهش با هدف بررسی اثرات آن بر سطح سرمی انسولین و گلوکز خون و تغییرات هیستومورفولوژی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی انجام شد.
مواد و روش ها: تعدا ۲۷ سر موش صحرایی نر به گروه های مساوی شاهد، شاهد دیابتی و تجربی دیابتی تقسیم شدند. گروه های شاهد دیابتی و تجربی دیابتی، با یک بار تزریق داخل صفاقی آلوکسان دیابتی شدند. گروه تجربی دیابتی یک روز در میان و به مدت یک ماه، عصاره آبی چرخه را به صورت داخل صفاقی و با غلظت ۳۰۰mg/kg دریافت نمودند. به گروه های شاهد و شاهد دیابتی آب مقطر استریل تزریق شد. سطح سرمی انسولین و گلوکز خون در هر یک از روزهای ۱، ۱۵ و ۳۰ اندازه گیری شد. مطالعات بافتی نیز به منظور تعیین تعداد و قطر جزایر لانگرهانس پانکراس انجام شد.
نتایج: در روزهای ۱۵ و ۳۰ آزمایش تزریق عصاره ی چرخه موجب کاهش معنی داری در سطح سرمی گلوکز و افزایش معنی داری در سطح سرمی انسولین نسبت به گروه شاهد دیابتی شد (۰/۰۵>P). هم چنین، میانگین تعداد و قطر جزایر لانگرهانس در گروه تجربی دیابتی نسبت به گروه شاهد دیابتی به طور معنی داری افزایش یافت (P<۰/۰۵).
نتیجه گیری: عصاره ی گیاه چرخه موجب افزایش انسولین و کاهش گلوکز خون و نیز افزایش میانگین تعداد و قطر جزایر لانگرهانس در موش‌های صحرایی دیابتی می شود.

---

سابقه و هدف: نوسانات طبیعی هورمون های جنسی در طی چرخه استروس (فحلی) بر نورون زایی در ناحیه هیپوکامپ اثر دارد. هیپوکامپ دارای گیرنده های استروئیدی است که نشان از اثر تنظیمی هورمون های گنادی بر شکل پذیری هیپوکامپ دارد. اغلب تفاوت های جنسی مشاهده شده در سطح ساختمان و عملکرد هیپوکامپ به دلیل نوسانات هورمون های استروئیدی در طول مراحل چرخه استروس می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ و نیز بیان نشان گر GFAP در مراحل مختلف چرخه استروس می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مراحل مختلف چرخه استروس موش ماده نژاد NMRI ۶-۸ هفته ای با تهیه اسمیر واژن و با رنگ آمیزی توسط متیلن بلو تعیین گردید. به منظور بررسی مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ از روش ایمنوهیستوشیمی برای نشان گرGFAP استفاده شد. علاوه بر بررسی مورفولوژی از نظر کمی نیز بیان نشان گر آستروسیتی ارزیابی گردید.

نتایج: تفاوت در مورفولوژی آستروسیت ها و پاسخ به نشان گر GFAP در مراحل مختلف استروس مشاهده گردید. بالاترین غلظت استروژن و بیشترین رنگ پذیری به GFAP در مرحله پرواستروس دیده شد.

نتیجه گیری: مراحل مختلف چرخه استروس با تغییر هورمون استروژن و مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ موش ماده همراه است.

---

---

---

---

زمینه و هدف: ترکیبات فنلی گیاهان با دارا بودن خاصیت آنتی‌اکسیدانی، می‌توانند از طریق اثر بر محور هیپوفیز-بیضه، اختلالات هورمونی ناشی از دیابت را تعدیل کرده و ممکن است در بهبود ناباروری مؤثر واقع شوند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر خاصیت آنتی‌اکسیدانی عصاره آبی گیاه چرخه (Launaea acanthodes) بر تغییرات سطح هورمون تستوسترون در موش‌های نر دیابتی انجام شد.
روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۳۶ سر موش صحرایی نر به ۴ گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه کنترل دیابتی، و دو گروه دیابتی تحت درمان با دوزهای ۱۰۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم از عصاره آبی گیاه چرخه. دیابت تجربی با تزریق آلوکسان القا گردید. گروه‌های درمانی به‌مدت ۳۰ روز عصاره آبی چرخه را دریافت کردند. در پایان دوره، سطوح سرمی گلوکز، انسولین و تستوسترون اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: گروه دیابتی دریافت‌کننده ۱۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره در روز پانزدهم و گروه دریافت‌کننده ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روزهای پانزدهم و سی‌ام، در مقایسه با گروه کنترل دیابتی، کاهش معناداری در سطح گلوکز و افزایش معناداری در سطح انسولین داشتند (۰/۰۵>P). همچنین، دوز ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم موجب افزایش معنادار سطح تستوسترون در روزهای ۱۵ و ۳۰ نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد عصاره آبی گیاه چرخه با بهره‌گیری از ترکیبات فنلی و خواص آنتی‌اکسیدانی خود، با کاهش سطح گلوکز و افزایش انسولین، قادر است استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت را کاهش داده و در نتیجه، موجب بهبود سطح تستوسترون و کاهش اختلالات باروری در موش‌های دیابتی گردد.