سابقه و هدف: منشور حقوق بیمار ، دفاع از حقوق انسان به منظور حفظ حرمت و عزت او برای اطمینان از این که در زمان بیماری از جسم و جان و سلامت او مراقبت کافی ، به عمل آمده و با اجرای آن رابطه خوب بین کادر پزشک ی و پرستاری ایجاد و بهبود بیمار ان تسریع می گردد . این پژوهش به منظور بررسی نظرات پزشکان و پرستاران بیمارستانهای شهر کاشان نسبت به منشور حقوق بیماران در سال ۱۳۸۲ انجام پذیرفت.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش مقطعی بر روی کل جامعه پژوهشی (۲۸۵ نفر از پزشکان و پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهر کاشان) صورت پذیرفت . متغیرهای پژوهش جنس، تحصیلات و نظرات بودند. دادهها با استفاده از پرسشنامه تهیه شده بر اساس منشور حقوق بیمار ابلاغ شده از طرف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۸۱ به طور مستقیم گردآوری و سپس فراوانی و درصد آن محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات (با تعیین دو نقطه برش ۲ و ۴) میانگین امتیازات کمتر از ۲ مخالف، بین ۴-۲ بیتفاوت و ۶-۴ موافق در نظر گرفته شد و با آزمون c ۲ سنجش گردید.
نتایج : نتایج نشان داد ۵/۷۴ درصد از پزشکان و پرستاران با منشور حقوق بیمار موافق میباش ن د . در خصوص بندهای منشور حقوق بیمار ، بیشترین میزان موافقت مربوط به حفظ حریم شخصی بیمار و محرمانه ماندن محتویات پرونده پزشکی با ۸۴/۹۵ د رصد و کمترین موافقت برای ارا ی ه درمان محترمانه با ۱۱/۴۸ درصد به دست آمد . بین نظرات پزشکان با پرستاران و نیز بین جامعه زنان با مردان اختلاف معنیدار آماری در سطح ۰۵/۰ = α به دست نیامد.
نتیجهگیری: جامعه پژوهشی با منشور حقوق بیمار موافق میباشد ، نتایج پژوهش ضرورت انجام تحقیقات بیشتر در زمینه ضمانتهای اجرایی لازم را نشان میدهد.