سابقه و هدف: مطالعات بالینی مقدماتی تاثیر گاباپنتین در ایجاد بی دردی و کاهش نیاز به مخدرها بعد از عمل جراحی را نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی عمومی در دریافت کنندگان گاباپنتین می باشد.

مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر ‌۱۹۶ بیمار که تحت عمل جراحی عمومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. ۱۰۲ نفر از آنها mg۱۲۰۰ گاباپنتین، ۲ ساعت قبل از عمل جراحی دریافت کردند و ۹۴ نفر از بیماران گاباپنتین مصرف نکردند. برای بیماران گروه گاباپنتین متعاقب تجویز دوز اول، mg۶۰۰ گاباپنتین در سه دوز به فاصله ۸ ، ۱۶ و ۲۴ ساعت به صورت خوراکی داده شد. بیماران هر دو گروه که تقاضای مسکن داشتند، mg۲۵ پتیدین به صورت تزریق وریدی دریافت کردند. میزان کل دوز پتیدین مصرفی برای هر بیمار از صفر تا ۲۴ ساعت بعد از عمل ثبت شد. استفراغ، سرگیجه و خواب آلودگی به صورت وجود یا عدم وجود و درد بیمار با معیار VAS مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس اطلاعات با آزمون های آماری mann Whitney ، مجذور کای،OR و CI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: میانگین سن بیماران ۸/۱۵±۴/۴۵ سال بود. گاباپنتین سبب کاهش مصرف پتیدین بعد از عمل جراحی (۰۰۱/۰>P) و نیز سرگیجه (۰۱۹/۰=P) شد که البته همراه با افزایش قابل ملاحظه ای در ایجاد خواب آلودگی (۰۰۷/۰=P) بود. این در حالی است که تفاوت معنی داری بین مصرف گاباپنتین و استفراغ مشاهده نشد.

نتیجه گیری: تجویز دوز کلی mg۳۰۰۰ گاباپنتین طی عمل جراحی در ۲۴ ساعت اول بعد از عمل با کاهش مصرف پتیدین همراه بود، اما خطر بروز خواب آلودگی و سرگیجه وجود دارد.