سابقه و هدف: آسیب به عنوان یکی از عوامل آزادکننده واسطه­های التهابی باعث سندروم پاسخ التهابی سیستمیک می­شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی سندروم پاسخ التهابی سیستمیک ( SIRS ) در بیماران مبتلا به آسیب و ارتباط آن با مدت بستری و مرگ و میر می­باشد.

مواد وروش ­ ها: این مطالعه ­ی توصیفی بر روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به آسیب در مرکز پزشکی الزهرا در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام پذیرفت. از هر بیمار علا ی م حیاتی و نمونه خون برای بررسی سندروم گرفته شد. بیمارانی که نیازمند عمل جراحی بودند از مطالعه خارج شدند (۲۷ بیمار) . سپس درجه­ی شدت آسیب ( ITS ) و سندروم پاسخ التهابی در هر بیمار محاسبه گردید. بیماران تا زمان ترخیص و یا مرگ در بیمارستان مورد پیگیری قرار گرفتند. طول مدت بستری در بیمارستان (کمتر و بیشتر از ۴ روز) ، سن ، جنس بیماران و مکانیسم آسیب نیز ثبت می ­ گردید. برای تجزیه و تحلیل از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد.

نتایج: از ۷۳ بیمار مورد بررسی ۴۳ درصد بیماران از نظر SIRS مثبت بودند. میانگین سنی بیماران ۳۵/۱۴ ± ۰۹/۲۵ سال بود . در ۸۴ درصد بیماران مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. در بیماران SIRS مثبت در ۹۰ درصد موارد مکانیسم آسیب از نوع غیرنافذ بود. میانگین ISS ۱۵/۱۰ ± ۰۹/۱۲ و میانگین SIRS در بیماران ۰۷/۰ ± ۳/۱ بود. میانگین مدت بستری در بیماران ۲/۵ ± ۶/۵ روز بود. مابین SIRS و مدت بستری در بیمارستان ارتباط معنی ­ داری وجود داشت ( ۰۳/۰ p= ). پس از ثابت نگاه داشتن اث ر ات سن و ISS رابطه معنی ­ داری بین مقادیر SIRS و مرگ در بیماران دیده شد ( ۰۱/۰ p= ). در بین چهار معیار SIRS ، تنها معیاری که با مدت بستری ( ۰۴/۰ P= ) و مرگ (۰۲/۰ p= ) ارتباط داشت مقادیر WBC بود.

نتیجه ­ گیری: یافته ­ های این مطالعه نشان می ­ دهد که سندروم پاسخ التهابی سیستمیک در پیشگویی مرگ و مدت بستری در بیماران مبتلا به آسیب کاربرد دارد .