---

سابقه و هدف: تغییرات فیزیولوژیکی مربوط به افزایش سن و مشکلات عضلانی می تواند خطر حوادث و افتادن که از مشکلات عمده در افراد سالمند و عامل مهمی در مرگ و میر آنها است را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر ۶ هفته تمرین تعادلی و پیلاتس بر روی تعادل ایستا و تعادل عملکردی سالمندان انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی بر روی ۳۰ سالمند انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شده و به روش تصادفی در سه گروه تمرین تعادلی، پیلاتس و کنترل تقسیم شدند. افراد بر اساس BMI و تعادل ایستای لک لک در گروه ها همگن شدند. نخست تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل عملکردی با آزمون رفت و برگشت سنجش شد. پس از ۶ هفته تمرین (هفته‌ای سه جلسه) آزمون ها در وضعیتی مشابه تست اولیه تکرار گردید.
نتایج: میانگین زمان تعادل ایستا و تعادل عملکردی قبل از مداخله به ترتیب ۷۲/۶±۷۱/۱۰ و ۵۵/۰±۵۱/۵ بود که بعد از تمرین تعادلی به ۸/۸۸±۲۸/۴۲ و ۰/۹۰±۴/۴۲ رسید و مقایسه آماری بهبود معنی داری را نشان می دهد (۰/۰۰۱=P=۰/۰۲۳,P). این در حالی بود  که بعد از تمرین پیلاتس فقط میانگین تعادل ایستا بهبود معنی داری را نشان داد (۰/۰۲۷=P).
نتیجه گیری: شش هفته (هفته‌ای سه جلسه) تمرین تعادلی باعث بهبود تعادل ایستا و عملکردی و تمرین پیلاتس باعث بهبود تعادل ایستا در سالمندان می گردد.