سابقه و هدف: ایکتر از بیماری ­ های شایع دوران نوزادی است. اندازه ­ گیری بیلی ­ روبین سرم برای نوزادان دردناک بوده و منجر به افزایش ریسک عفونت در آن ­ ها می شود. لذا، یافتن روش ­ های غیرتهاجمی با دقت بالا مورد توجه محققین است . در این مطالعه ارتباط بین بیلی ­ روبین جلدی با بیلی ­ روبین سرم قبل و حین از فوتوتراپی در نوزادان ایکتریک مورد بررسی قرار می­گیرد .

مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی ۲۰۰ نوزاد ایکتریک ترم ۱ تا ۷ روزه مراجعه­کننده به بخش نوزادان بیمارستان شهید بهشتی کاشان از تاریخ تیر تا دی­ماه ۹۰ وارد مطالعه شدند. از کلیه نوزادان در بدو ورود و ۸ ساعت پس از شروع فوتوتراپی یک نمونه خون وریدی همراه بیلی­روبین جلدی از ناحیه پیشانی و استرنوم گرفته شد و سپس همبستگی داده­ها مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: از مجموع ۲۰۰ نوزاد، ۱۰۲ نوزاد دختر و ۹۸ نوزاد پسر بودند و میانگین سن آنها ۷/۱ ± ۵/۴ روز بود . ضریب همبستگی میان بیلی­روبین سرم قبل از فوتوتراپی با بیلی­روبین اندازه­گیری شده از پیشانی ۸۳/۰ و با بیلی­روبین اندازه­گیری شده از استرنوم ۷۱/۰ به­دست آمد که هر دو معنی­دار بو د (۰۰۱/۰ > P) . ضریب همبستگی میان بیلی­روبین سرم پس از فوتوتراپی با بیلی­روبینومتری جلدی از پیشانی نیز ۷۶/۰ و با استرنوم ۴۹/۰ بود (۰۰۱/۰>P) .

نتیجه گیری: بیلی روبینومتری جلدی جایگزین مناسبی جهت ارزیابی بیلی ­ روبین سرم در نوزادان ایکتریک ترم نیازمند درمان می باشد و از بیلی­روبین جلدی به ­ ویژه از پیشانی می­توان در غربال­گری نوزادان مبتلا به زردی و پیگیری آنها در حین فوتوتراپی استفاده نمود .