سابقه و هدف: ‌با توجه به اهمیت خونریزی داخل مغزی در نوزادان که با مرگ و میر بالا و عوارض عصبی شدیدی همراه است و عدم اطلاع از شیوع و علل خونریزی داخل‌ مغزی در نوزادان بستری شده در بخش نوزادان بیمارستانهای کاشان، این تحقیق در سالهای ۷۹ ـ ۱۳۷۵ انجام گزقت.

مواد و روشها : ‌این مطالعه گذشته‌نگر بر روی ۲۷۵۵ نوازاد بستری شده انجام گرفت. پس از تأیید خونریزی داخل مغزی، اطلاعات مورد نظر از قبیل سن حاملگی، جنس علائم بالینی، نوع زایمان، ریسک فاکتورهای مادری و نوع خونریزی، علت خونریزی از پرونده‌ها استخراج و در پرسشنامه مربوطه ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: در میان نوزادان بستری، ۶۲ مورد خونریزی داخل مغزی وجود داشت که ۴۲ مورد در نوزادان نارس و ۲۰ مورد در نوزادان ترم بوده است. مهمترین علت خونریزی در نوزادان نارس،‌آسفیکسی و در نوزادان ترم تروما بوده. شایعترین خونریزی درنوزادان نارس خونریزی داخل بطنی و در نوزادان ترم خونریزی ساب‌دورال به حساب می‌آید. ارتباط معنی‌دار بین خونریزی داخل مغزی و جنس نوزاد و نوع زایمان مشاهده نشد. شایعترین علامت بالینی در نوزادان مبتلا، کاهش رفلکس مورو بوده و مهمترین ریسک فاکتور مادری که خطر خونریزی داخل مغزی را افزایش داده بود پره‌اکلامپسی می‌باشد.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: با توجه به این که خونریزی داخل مغزی در نوزادان نارس ۲۷ برابر نوزادان ترم بوده است و از طرف دیگر مهمترین علت به وجودآورنده آن نیز آسفیکسی بود باید تلاش بیشتری در جهت پیشگیری از زایمانهای پره ترم و بروز آسفیکسی انجام داد.