سابقه و هدف: بهمنظور کسب اطمینان از کیفیت هوای داخل بیمارستان و حفاظت از بیماران و کارکنان در مقابل بیماری ها باید به محیط بیمارستان توجه ویژه نمود. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان غلظت ذرات قابل استنشاق در هوای داخل و خارج دو بیمارستان در شهر کاشان بود.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی-تحلیلی از اسفند ۱۳۹۳ تا اردیبهشت ۱۳۹۴ انجام شد. غلظت ذرات PM۲,۵ وPM۱۰ در هوای داخل و خارج دو بیمارستان به صورت چهار روز در هفته در بخشهای اتاق عمل، اطفال و ICU۲، با استفاده از دستگاه Grimm Monitor اندازهگیری شد. در مجموع ۸۰ نمونه از هوای داخل و ۴۰ نمونه از هوای خارج هر بخش از هریک از بیمارستانها جمع آوری گردید.
نتایج: بیشترین میزان میانگین غلظت PM۲,۵ و PM۱۰ در هوای داخل بخشها بهترتیب ۶۸/۵۷±۵۷/۶۱ و ۲۹۵/۴۹±۲۱۲/۳۶ میکروگرم بر متر مکعب بود. رابطه معنیدار بین میانگین غلظت ذرات PM۲,۵ و PM۱۰ در هوای داخل و خارج بیمارستانها دیده شد (۰/۰۵>P). هم چنین، غلظت ذرات PM۲,۵ و PM۱۰ در همه بخشهای مورد بررسی متفاوت بود (۰/۰۵>P).
نتیجهگیری: غلظت ذرات قابل استنشاق در هوای داخل و خارج هر دو بیمارستان بالاتر از حد استاندارد ۲۴ ساعته WHO (World Health Organization) و US-EPA (United States Environmental Protection Agency) بود. به کار بردن سیستم تهویه مؤثر میتواند به کاهش غلظت ذرات و مناسبتر شدن کیفیت هوای داخل بخشهای بیمارستان کمک نماید.