سابقه و هدف: آمیلوئید بتا در مغز بیماران دیابتی افزایش می­ یابد. باتوجه به اینکه میدان ­های الکترومغناطیس اثرات متفاوتی بر فرایندهای زیستی دارند، این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره خیار دریایی توام با میدان الکترومغناطیس بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا در موش­ های صحرایی دیابتی انجام شد.

مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی ۴۲ سر موش صحرایی نر به ۷ گروه مساوی شاهد سالم و شاهد دیابتی (آب مقطر)، دیابتی ۱ (mg/kg۱۰۰ عصاره)، دیابتی ۲ (mg/kg۱۰۰ عصاره + EMF ۱۰ گاؤس)، دیابتی ۳ (mg/kg۱۰۰ عصاره + ۴۰۰EMF)، دیابتی ۴ (۱۰ EMF)، و دیابتی ۵ (۴۰۰ EMF) تقسیم شدند. موش ­ها با تزریق داخل صفاقی آلوکسان دیابتی شدند. گروه­ های دیابتی ۲ تا ۵ روزانه ۶۰ دقیقه در معرض میدان الکترومغناطیس بودند. در روزهای ۱، ۱۵ و ۳۰­ سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا اندازه­ گیری شد.

نتایج: سطح گلوکز، انسولین و آمیلوئید بتا در نمونه­ های دیابتی ۱ و ۲ در روزهای ۱۵ و ۳۰ در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی­داری داشت. هم­ چنین، سطح گلوکز و انسولین در نمونه­ های دیابتی ۳ و ۴ در روزهای ۱۵ و ۳۰ در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی­ داری داشت. در نمونه­ های دیابتی ۴ این اختلاف برای آمیلوئید بتا در روز ۳۰ معنی دار بود. در روزهای ۱۵ و ۳۰ افزایش معنی ­دار در سطح گلوکز و کاهش معنی­ دار در سطح انسولین و آمیلوئید بتا بین نمونه ­های دیابتی ۵ و شاهد دیابتی مشاهده شد (P< ۰/۰۵).

نتیجه­ گیری: تزریق عصاره به نمونه ­های دیابتی، سطح سرمی گلوکز را کاهش داده و سطح انسولین و آمیلوئید بتا را افزایش داد. این اثرات در کاربرد همزمان با میدان الکترومغناطیس ۱۰ گاؤس تشدید شد.