سابقه و هدف: با توجه به مسن شدن روزافزون جمعیت ، شیوع بالای اختلالات مزمن روانپزشکی در کشورمان و وجود اطلاعات متناقص در مورد مشخصات زمینه ا ی این افراد و به منظور تعیین خصوصیات زمینه ا ی بیماران بالاتر از ۵۵ سال مبتلا به اختلالات روانپزشکی مزمن ، این تحقیق در بزرگترین بیمارستان روانپزشکی کشور صورت گرفت.

مواد و روشها: تحقیق با طراحی مقطعی، روی کلیه بیماران واجد شرایط انجام گرفت. ضمن مصاحبه فردی با تک تک بیماران، خصوصیات فردی و اجتماعی آنان بررسی و ثبت گردید. سپس داده های فرم اطلاعاتی استخراج و طبقه بندی گردید و تمامی متغیرهای مورد مطالعه بر حسب جنسیت در دو گروه زن و مرد مقایسه شد و اختلاف آنها با استفاده از آزمونهای آماری مناسب محاسبه گردید.

یافته ها : از مجموع ۱۰۲۵ بیماری بستری در بیمارستان در هنگام مطالعه، تعداد ۱۹۱ بیمار (۶/۱۸ درصد) بالای ۵۵ سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی آنها ۶۱ سال و ۵/۵۶ درصد زن بودند. شغل اکثر زنان قبل از بستری ، خانه داری و مردان ، کارگری ساده بود. ۵۸ درصد زنان و ۴۷ درصد مردان هرگز ازدواج نکرده بودند. ۷۷ درصد زنان بیسواد و ۷۴ درصد مردان سطح راهنمایی و کمتر داشتند. شایعترین تشخیص روانپزشکی (به میزان ۷۰ درصد) اسکیزوفرنیا بود. شروع بیماری در اکثر بیماران به صورت تدریجی بود. بیشتر بیماران بیش از ۱۰ بار بستری شده بودند و اکثریت قریب به اتفاق آنها هیچ ملاقات کنند ه ای نداشتند.

نتیجه گیری و توصیه ها: تحمل درد و رنج شدید روانی و جسمی و نیز سیستم حمایتی ضعیف خانوادگی و اجتماعی این بیماران ، لزوم اصلاح برنامه ر یزی ساختاری جهت موسسه زدایی ، توجه بیش از پیش به بازتوانی بیماران فوق و گسترش شبکه ها ی حمایتی قوی را مطرح می کند.