سابقه و هدف: با توجه به شیوع عفونت ولوواژینال قارچی مکرر و عدم تاثیر درمان داروهای ضد قارچ، کمبود عنصر روی در پلاسمای افراد جامعه ما و توجه به تناقض در نقش روی پلاسما، این عارضه به منظور تعیین رابطه Zn پلاسما با عفونت قارچی ولوواژینال مکرر این تحقیق بر روی زنان مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم طی سال ۱۳۷۲ انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش مورد-شاهدی (Case-Control) روی ۴۰ خانم که در طی یک سال گذشته علیرغم درمان استاندارد ضد قارچی، حداقل سه مرتبه دچار عفونت قارچی ولوواژینال شده اند و گزارش ها به صورت قطعی دال بر وجود عفونت قارچی بود، صورت پذیرفت. تعداد ۴۰ نفر خانم سالم از نظر عفونت قارچی که به لحاظ سن، تعداد حاملگی و چند عامل تاثیرگذار دیگر که با گروه مورد مشابه بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. میزان عنصر روی (Zn) پلاسما در هر دو گروه به روش Atomic absorption spectrophotometric مشخص و با آزمون X² مورد قضاوت آماری قرار گرفت و Odd's Ratio آن محاسبه گردید.

یافته ها: گروه ها از لحاظ تمام عوامل تاثیرگذار مشابه بودند. میزان روی پلاسما در گروه شاهد ۲۳±۶۲ و در گروه بیماران ۲۱±۵۵ میکروگرم در دسی لیتر (P<۰,۰۹). شانس مواجهه با کمبود Zn در گروه مورد ۱.۷ برابر بیشتر از گروه شاهد می باشد.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا فراوان عفونت ولوواژینال قارچی مکرر و کمبود روی در جامعه، پیشنهاد می شود که در یک تحقیق تجربی تاثیر رژیم متعادل با پروتئین حیوانی و مصرف روزانه مکمل عنصر روی در این بیماران بررسی شود. همچنین به اثرات سو تجویز آهن تکمیلی به رژیم غذایی بر روی جذب عنصر روی از روده ها و در نهایت کاهش میزان Zn پلاسما، دقت و توجه لازم مبذول گردد.