زمینه و هدف: ویتامین Dسبب کاهش آسیب عضلانی ناشی از ورزش و درد عضلانی میشود، اما برای رسیدن به نتایج قطعی، نیاز به تحقیقات بیشتری است. هدف این پژوهش بررسی اثر مکمل ویتامین D بر درد عضلانی و ریکاوری پس از ورزش بود.
روشها: برای ارزیابی تأثیرات مصرف ویتامین D بر درد عضلانی و/یا نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی (میوگلوبین، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز) و فاکتورهای التهابی (TNFα و IL-۶)، یک مرور نظاممند و فراتحلیل انجام شد. جستجوی اطلاعات از پایگاههای PubMed، Scopus و Web of Science تا فوریه ۲۰۲۴ انجام گردید. تحلیلها برای مقایسه ویتامین D با دارونما انجام شد و تفاوتهای میانگین وزنی (WMD) محاسبه گردید.
یافتهها: در کل ۱۱ مطالعه شامل ۳۵۸ ورزشکار و غیرورزشکار مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات درد عضلانی بلافاصله پس از ورزش در اثر مصرف ویتامینD معنادار نشد ]۷۰/۰P=، ۰/۰۷- =WMD] درحالیک ه ویتامین D درد عضلانی را ۲۴ ساعت پس از ورزش به طور معناداری کاهش داد ]۰/۰۴P=، ۰/۴۰- =WMD]. ویتامین D سبب تغییر معنادار کراتین کیناز ]۰/۳P=، U/L ۳/۲۲- =WMD]، لاکتات دهیدروژناز ]۰/۳P=، U/L ۱۱/۸۶- =WMD]، میوگلوبین ]۰/۵P=، ng/ml ۱۰/۶۶ =WMD] در زمان بلافاصله پس از ورزش نشد.
نتیجهگیری: ویتامین Dدر کاهش درد عضلانی در زمان ۲۴ ساعت پس از ورزش ممکن است موثر باشد اما احتمالاً در کاهش مارکرهای آسیب عضلانی از جمله میوگلوبین، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز در طیفهای زمانی پس از ورزش تاثیرگذار نیست. با این حال، انجام مطالعات پژوهشی بیشتر در این زمینه توصیه میشود.