سابقه و هدف: مطالعات مهندسی ژنتیک بر روی ژن tp۵۳inp۱ مشخص کرده که اختلال میتوفاژی میتوکندریهای ناکارآمد، منبع اصلی استرس اکسیداتیو مزمن بوده و منجر به افزایش استعداد ابتلا به دیابت می‌شود. هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط پلیمورفیسم rs۸۹۶۸۵۴ در ژنtp۵۳inp۱ و دیابت نوع ۲ بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه موردی-شاهدی، نمونه های خون از ۱۲۴ فرد بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ و ۱۰۰ فرد سالم از ساکنان شهر دلیجان، استان مرکزی تهیه شد. پس از استخراج DNA ژنومی با روش Salting out، جایگاه rs۸۹۶۸۵۴ در ژن tp۵۳inp۱ با استفاده از روش Tetra-Primer Arms-PCRارزیابی گردید.
نتایج: فراوانی ژنوتیپ های TT، CC، TC به ترتیب در گروه بیمار ۱۳، ۲۹ و ۵۸ درصد و در گروه کنترل ۱۲، ۱۷ و ۷۱ درصد بودند. به علاوه فراوانی آلل های T و C به ترتیب در گروه بیمار ۴۲ درصد و ۵۸ درصد و در گروه کنترل ۵/۴۷ درصد و ۵/۵۲ درصد بود. آنالیز آماری با آزمون مربع کای مشخص نمود که پلیمورفیسم rs۸۹۶۸۵۴ در ژن tp۵۳inp۱، ارتباط معناداری با بروز دیابت در جمعیت مورد مطالعه نداشت (۰/۰۵<P).
نتیجه گیری: طبق یافته‌های مطالعه حاضر، وجود آلل T یا C در جایگاه rs۸۹۶۸۵۴در ژن tp۵۳inp۱، با احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط معنی‌داری نداشت. برای تائید این یافته‌ها، نیاز به بررسی بیشتر در جمعیت های مختلف با حجم نمونه بالاتر، ضروری است.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
