سابقه و هدف: تأثیر پارامترهای مختلف بافتی ( T ۱ ، T ۲ و دانسیته پروتونی)‌در ایجاد کنتراست تصاویر متداول MRI ( Magnetic Resonance Imaging ) ، گاهی اوقات باعث نامرئی و غیرقابل تشخیص شدن بعضی از ضایعات به خصوص ضایعات کوچک در ماده سفید ظاهراً طبیعی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس ( MS ) می‌گردد. با توجه به اینکه هر یک از بافت‌های مختلف مغز دارای T ۱ و T ۲ خاص خود می‌باشند و در اثر ضایعات متفاوت این مقادیر تغییر می‌کنند، احتمالاً می‌توان به وسیله ایجاد تصاویر خاص MRI با کنتراستی بر اساس هر یک از زمان‌های آسایش T ۱ و T ۲ به تنهائی و سپس اندازه‌گیری زمان‌های آسایش،‌ این تغییرات (ضایعات) را تشخیص داد. لذا به منظور تعیین رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MR بافت مغزی این تحقیق انجام گرفت.

مواد و روش‌ها:‌ تحقیق با طراحی موردی - شاهدی روی ۱۵ بیمار مبتلا به MS و ۱۵ نفر گروه شاهد آنها انجام گرفت. تصویربرداری با MRI مرکز تصویربرداری امام خمینی (مدل Picker با قدرت ۵/۱ تسلا) انجام گرفت. با بهینه‌سازی زمان‌های بین پالسی جهت رسیدن به حداقل خطا از دو توالی اسپین اکو برای ایجاد تصویر Map T ۲ و یک جفت توالی اینورژن ریکاوری/ اسپین اکو برای ایجاد تصویر Map T ۱ استفاده گردید. سپس با اندازه‌گیری مقادیر T ۱ و T ۲ بافت‌های مختلف مغز از روی این تصاویر، ‌زمان‌های آسایش این بافت‌ها در دو گروه مقایسه شد.

یافته‌ها:‌ نه تنها زمان‌های آسایـش T ۱ و T ۲ در پلاک‌های کـل مـغز به طـور قابل ملاحظه‌ای افـزایش می‌یابد ( P<۰,۰۰۷۷ )، بلکه این مقادیر به خصوص T ۲ در بافت‌های سفید ظاهراً طبیعی به طور معنی‌داری افزایش نشان می‌دهد ( T ۱ بین ۹۹/۲ و ۲۳/۱۰ درصد با P<۰.۰۱ و T ۲ بین ۰۶/۵ و ۲۱/۱۶ درصد با P<۰.۰۳۷ ) در عوض در بافت‌های خاکسـتری ظاهراً طـبیعی،‌ زمان آسایش T ۲ کاهـش مـعنی‌داری مـی‌یابد (بین ۰۷/۲ و ۰۷/۵ درصد با ( P<۰.۰۳۸ ).

نتیجه‌گیری: می‌توان از میزان افزایش T ۱ و T ۲ بافت سفید ظاهراً طبیعی و کاهش T ۲ بافت خاکستری ظاهراً طبیعی به عنوان الگوی تشخیصی برای بیماران MS استفاده نمود.