---

سابقه و هدف: با توجه به این که بررسی قارچ شناسی تاکنون در مدارس کاشان به عمل نیامده و از طرفی، جهت درمان و پیشگیری از عوارض و زیان های حاصل از این بیماری ها، اطلاع از شیوع عفونت های قارچی و عوامل و سوش های آن در هر منطقه جهت پزشک و قارچ شناس الزامی است از این رو به منظور تعیین شیوع بیماری های قارچی سطحی و جلدی این تحقیق بر روی دانش آموزان مدارس شهرستان کاشان در سال تحصیلی ۷۸-۱۳۷۷ انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش با روش توصیفی از مهر تا بهمن سال ۱۳۷۷ صورت پذیرفت. تعداد نمونه مطابق استاندارد تعیین و با نمونه گیری تصادفی این بررسی بر روی تعداد ۳۴۵۰ نفر دانش آموز به عمل آمد. از ضایعات مشکوک نمونه برداری و نمونه ها با روش شفاف نمودن با پتاس و لاکتوفنل و رنگ آمیزی و کشت مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع بیماری های قارچی سطحی و جلدی در نمونه تعیین و با احتمال ۹۵% در جامعه برآورد شد.

یافته ها: از ۴۲۶ نفر که دارای علایم بالینی مشکوک بودند، نمونه برداری به عمل آمده که ۳۸۵ نفر (۱۱,۲%) مبتلا به بیماری های قارچی سطحی و جلدی تشخیص داده شدند. تعداد افراد مونث مبتلا، ۲۸۵ مورد (۱۷.۲%) و تعداد افراد مذکر مبتلا ۱۰۰ مورد (۵.۶%) بودند. بیماری های قارچی سطحی در این مقاله به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: پیتروسپوروزیس (۲۰۷ مورد)، ترایکومایکوزیس آگزیلاریس (۱۵۵ مورد)، تی نه آورسیکالر (۱۷ مورد) و اوتومایکوزیس (یک مورد). بیماری های قارچی جلدی به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: تی نه آکاپیتیس (۳ مورد)، اونیکومایکوزیس (۲ مورد)، عوامل اتیولوژیک بیماری های قارچی جلدی به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: ترایکوفیتون وروکوزوم، کاندیدا آلبیکنس و ترایکوفیتون ویولاسئوم. در ضمن، ۷۹ نفر مبتلا به دو بیماری قارچی به صورتتوام می باشند که ۷۳ نفر مبتلا به پیتروسپوروزیس و ترایکومایکوزیس آگزیلاریس و ۴ نفر مبتلا به پیتروسپوروزیس و تی نه آورسیکالر و دو نفر مبتلا به ترایکومایکوزیس آگزیلاریس و پیتریازیس ورسیکالر می باشند.

نتیجه گیری: آلودگی بیماری های قارچی سطحی و جلدی در منطقه به طور نسبی بالا می باشد. از این رو انجام پژوهش جهت شناخت علل و نیز ارزیابی تاثیر روش های آموزش بهداشت برای کاهش آلودگی توصیه می شود.

---

سابقه و هدف: میزان مقاومت و عوارض و مرگ و میر عفونت‌های بیمارستانی بالاست و مشکلات فراوانی در مورد شستشوی دست با آب و صابون وجود دارد. ژل آنتی‌باکتریال به تازگی وارد بازار شده است و ادعا می‌شود که می‌تواند همان اثرات آب و صابون را داشته باشد و علاوه بر آن نیاز به شستشو با آب ندارد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای آب و صابون باشد. بر این اساس این مطالعه روی کشت پوست دست پرسنل بیمارستان شهید بهشتی کاشان قبل و بعد از مصرف ژل آنتی‌باکتریال در سال ۱۳۸۰ انجام پذیرفت.

مواد و روش‌ها: مطالعه در مرحله اول با طراحی توصیفی و در مرحله دوم با طراحی نیمه‌تجربی بر روی ۵۹ نفر از پرسنل بیمارستان انجام گرفت. انتخاب نمونه به صورت تصادفی ساده بود. ابتدا از دست پرسنل یک کشت تهیه کرده، حدود ۵ دقیقه بعد از مصرف ژل آنتی‌باکتریال ساخت کارخانه داروگر، یک نمونه کشت دیگر تهیه کردیم . نمونه‌ها روی دو محیط BA و EMB کشت داده شد و شیوع آلودگی بر حسب نوع میکروارگانیسم تعیین و تأثیر ژل بر کمیت و کیفیت آن با تست‌های مناسب آماری مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: در آلودگی هم‌زمان یافت شده در کشت پوست دست پرسنل شایع‌ترین نوع میکروب به ترتیب استافیلوکوک کـوآگولاز منفی (۹/۷۲ درصد)، استافیلوکوک کوآگولاز مثبت (۵/۳۰ درصد)، ‌باسـیلوس (۲۲ درصد)،‌ کلبسیلا (۲/۱۰ درصد)، ‌استرپتوکوک (۴/۳ درصد) و اشرشیاکلی (۷/۱ درصد) بود.

  درصـد کاهـش ارگانیسم‌ها پس از مصرف ژل آنتی‌باکتریال در استافـیلوکوک کـوآگـولاز مـنفی ۷/۹۰ درصـد ( P=۰,۰۰ ) و در استافیلوکوک کوآگولاز مثبت ۷/۶۶ درصد ( P=۰.۰۰۵ ) بود. در مورد ارگانیسم‌هایی که به تعداد کم جدا گردیدند، درصد کاهش در مورد کلبسیلا و اشرشیاکلی صددرصد و در مورد استرپتوکوک پنجاه درصد بود.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها :‌ با توجه به اینکه یکی از مهم‌ترین راه‌های انتقال عفونت‌های بیمارستانی از طریق دست پرسنل است و از آنجا که به نظر می‌رسد که ژل آنتی‌باکتریال می‌تواند روی میکروارگانیسم‌های دست پرسنل بیمارستانی مؤثر باشد و با توجه به کاربرد ساده این ژل و عدم نیاز به آب پیشنهاد می‌گردد از این ژل به جای آب و صابون برای ضدعفونی کردن دست پرسنل بیمارستان قبل و بعد از هر تماس با بیمار استفاده گردد. هم‌چنین انجام یک تحقیق تجربی در مراکز مختلف بیمارستانی را توصیه می‌نماید.

---

سابقه و هدف:‌ نظر به شیوع سل و مراحل پیچیده و کند تشخیص قطعی آن و عوارض شناخته شده و بروز مقاومت و اهمیت تشخیص به موقع وگاهی سریع آن و با این ذهنیت که احتمالاً تست کولدآگلوتینین می‌تواند در مراحل مقدماتی تشخیص مبتلایان به TB مفید باشد و به منظور تعیین قدرت این تست در تشخیص بیماران مسلول،‌ این تحقیق در این بیماران و گروه شاهد آنها در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۷۸ انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: ‌تحقیق با طراحی تشخیصی روی تعداد ۱۰۱ نفر شامل ۳۶ بیمار با تشخیص قطعی TB و ۶۵ بیمار غیر TB انجام گرفت. از هر دو گروه ۱ میلی‌لیتر خون دریافت و تست کولدآگلوتینین به روش Bed side انجام شد. در کسانی که اگلوتیناسیون به وقوع نپیوست تست منفی و در موارد تست مثبت بر اساس میزان آگلوتیناسیون که به صورت کلامپ‌های گلبول‌های قرمز در جدار لوله تشکیل شده بود به روش کیفی، کلاس‌های درجات +۱، +۲، +۳ و +۴ مشخص گردیدند و میزان حساسیت و اختصاصیت، PPV و NPV آن (بر حسب درجات مختلف تست) نسبت به تشخیص قطعی TB تعیین گردید.

یافته‌ها: ۳۶ بیمار TB به نسبت مساوی مرد و زن با دامنه سنی ۱۳ تا ۸۶ سال و میانگین سنی ۸/۵۰ سال بودند که ۵/۶۹ درصد مبتلا به سل ریوی و ۵/۳۰ درصد مبتلا به سل خارج ریوی بودند. در صورتی که پاسخ تست کولدآگلوتینین فقط در حد + ۳ و + ۴، مثبت قلـمداد گردد، ‌میزان حساسیت آن ۴/۴۴ درصد، اختصاصیت ۵/۹۸ درصد، ارزش پیشگویی مثبت آن ۱/۹۴ درصد، ارزش پیش بینی منفی آن ۲/۷۶ درصد و کارآئی کلی تست ۲/۷۹ درصد بود. با پاسخ‌های درجات کمتر از +۳ میزان حساسیت و اختصاصیت تغییر می‌کرد. به صورتی که حساسیت تست به ۸۹ درصد می‌رسید.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: ‌به نظر می‌رسد تست کولدآگلوتینین ارزش پیش‌بینی مثبت قابل قبولی در بیماری سل دارد. احتمالاً می‌توان در غربالگری و هم چنین به عنوان روش تشخیص تأییدی به خصوص در مراحل اولیه برخورد با بیمار و نیز در بررسی تأثیر درمانی مبتلایان از این آزمون استفاده کرد. تصمیم‌گیری قطعی نسبت به یافته‌های آن نیاز به تکرار دارد.

---