سابقه و هدف: تالاسمی شایع­ترین بیماری ارثی است که علی­رغم اقدام­های درمانی، باز هم علایم و تظـاهرات بـالینی آن مانند هر بیماری مـزمن دیگـر بر کیفیت زندگی اثر دارد. این وضعیت نیاز به حمایت روانی و برنامه­های بازتوانی با اهداف افزایش کیفیت زندگی را در بیماران تالاسمی بیان می­کند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر برنامه طراحی شده پیاده­روی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور است.

مواد و روش­ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۱ بیمار تالاسمی ماژور ۱۸ سال به بالا به­صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. بیماران گروه آزمون برنامه پیاده­روی طراحی شده­ را ۸ هفته اجرا نمودند. ابتدا و انتهای مداخله در دو گروه کیفیت زندگی با پرسشنامه SF۳۶ سنجیده شد.

نتایج: یلفته­های مطالعه بهبود معناداری را در متغیرهای کیفیت زندگی در بیماران گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل پس از هشت هفته پیاده­روی منظم و برنامه­ریزی شده نشان داد (۰۵/۰>P) .

نتیجه­گیری: برنامه پیاده­روی طراحی شده بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تأثیر داشته و توصیه می­شود در مراقبت از بیماران تالاسمی از برنامه پیاده­روی طراحی شده جهت ارتقاء کیفیت زندگی استفاده شود.