مقدمه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی یکی از شایعترین اختلالات عصبی- رشدی است. یکی از مداخلات مطرح در درمان این کودکان توانبخشی شناختی می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی کنترل مهاری بر بازداری پاسخ و توجه انتخابی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی شهر اردبیل بود که به کلینیک روانشناسی شهر اردبیل در سال 1402 مراجعه کردند، که به روش نمونهگیری هدفمند، 40 کودک انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. دادهها با استفاده از مقیاس درجه بندی والدین کانرز (1978)، آزمون برو، نرو (1984) و آزمون استروپ (1935) جمعآوری شد. گروه آزمایش مداخله توانبخشی شناختی را به مدت 10 جلسه دریافت کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS-25 و با تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) انجام شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در پسآزمون بین گروهها در بازداری پاسخ و توجه انتخابی وجود دارد. گروه آزمایش از بازداری پاسخ و توجه انتخابی بالاتری در مقایسه با گروه کنترل برخوردار بود (05/0>P) نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده، می توان گفت مداخله توانبخشی شناختی در بهبود بازداری پاسخ و توجه انتخابی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی اثربخش بودند. لذا از این مداخله برای بهبود بازداری پاسخ و توجه انتخابی این کودکان میتوان استفاده کرد.