زمینه و هدف
شیوع اختلالات اســکلتی-عضلانی در مشاغل مختلف درمانی از جمله کارشناسان هوشبری و اتاق عمل بدلایل ماهیت وظایف و زمان نسبتا طولانی انجام هر وظیفه در وضعیت استاتیک، نیازمند توجه خاصی می باشد. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی اینگونه اختلالات در مشاغل مذکور و تعیین عوامل ایجاد کننده آن انجام شده است.
مواد و روش ها
این مطالعه به شکل توصیفی و تحلیلی در سال 1402 با بررسی 72 نفر (شامل 38 نفر کارشناس اتاق عمل و 34 نفر کارشناس هوشبری) انجام شد. اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه استاندارد نوردیک، و آنالیز پوسچر با استفاده از روش ارزیابی پوسچر تمام بدن (REBA) انجام شد. داده ها با استفاده از  نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار   گرفت. سطح معنی داری تمام آزمون های آماری ،کمتر از  05/0در نظر گرفته شد.
یافته ها
نتایج این مطالعه نشان داد ابیشترین موارد اختلال اسکلتی عضلانی در یک سال گذشته در گروه اتاق عمل در ناحیه نشیمن و پشت (42%)، شانه (29%)، گردن (24%) و کمر (24%) دیده شده است درصورتیکه در گروه هوشبری اختلالات بیشتر در ناحیه گردن (35%)، شانه (25%)و مچ و دست ها (23%) مشاهده شده است. بررسی رابطه بین نمره نهایی ارزیابی پوسچر بدست آمده با اختلالات اسکلتی عضلانی، نیز نشان داد که با افزایش در سطح امتیاز نمره پوسچر، درصد افراد مبتلا به اختلال اسکلتی – عضلانی به صورت هفتگی و سالانه افزایش می یابد.
نتیجه گیری
بطور کلی، در کارشناسان هوشبری فاکتورهای عمده بروز اختلالات اسکلتی عضلانی شامل پوسچر های نامناسب، کار استاتیک بویژه در فعالیت ماسک گیری مشخص گردید در حالیکه در کارشناسان اتاق عمل این فاکتور ها شامل پوسچر نامناسب (بویژه در زمانی که به عنوان کمک جراح فعالیت می شود)، اعمال نیروی بیش از اندازه (بویژه در فعالیت پوزیشن دهی به بیمار) و ایستادن طولانی مدت مشخص شدند.