|
مقایسه شاخص‌های همودینامیک و عوارض در دو روش لولهگذاری داخل تراشه و لارنژیال ماسک در بیماران تحت جراحی دیسک کمر: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
|
محمدعلی سعادتی    ، هودسا سروش نیا ، مهرداد مهدیان ، اسماعیل فخریان ، زهرا جعفری* ، آرزو نوعی ، حسین اکبری |
| ، z.jafari13711@gmail.com |
|
|
چکیده: (158 مشاهده) |
مقدمه: کنترل موثر راه هوایی یکی از ارکان اصلی ایمنی در بیهوشی عمومی است و انتخاب روش مناسب بر موفقیت عمل، عوارض و بهبودی بیمار تاثیرگذار است. این پژوهش با هدف مقایسه شاخص‌های همودینامیک و عوارض ناشی از دو روش لولهگذاری داخل تراشه و لارنژیال ماسک در بیماران تحت جراحی دیسک کمر انجام شد .
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 80 بیمار تحت جراحی دیسک کمر در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1399 انجام شد. بیماران به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 40 نفره لولهتراشه و لارنژیال ماسک تخصیص یافتند. برقراری راه هوایی با لارنژیال ماسک در وضعیت خوابیده به شکم و با لولهتراشه در وضعیت طاقباز انجام شد. تغییرات همودینامیک قبل از مداخله و دقیقه60،45،30،15،10،5 و مرحله ریکاوری در هر دو گروه مقایسه شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 22 SPSS و آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز کواریانس،آنالیز واریانس با اندازههای تکراری و دقیق فیشر) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین متغیر سن و جنس در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت(05/0<P). و بین هیچکدام از متغیرها قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت(050<P) اما ضربان قلب در زمانهای 5 دقیقه تا 60 دقیقه بعد از مداخله و حداکثر فشار دمی در زمانهای 5 دقیقه تا 45 دقیقه بعد از مداخله در گروه تراشه استاندارد به صورت معنیداری از گروه لارنژیال ماسک بیشتر بود(05/0>P). فشار متوسط شریانی در زمان 5 دقیقه بعد در گروه تراشه استاندارد(018/0=P) و در زمان 45 دقیقه (022/0=P) در گروه لارنژیال ماسک بیشتر بود. بین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در هیچکدام از زمانهای مورد بررسی بین دوگروه تفاوت معنیداری نداشت (05/0<P). فشار دیاکسیدکربن انتهای بازدمی تنها در زمان 45 دقیقه بعد از مداخله در گروه لارنژیال ماسک به صورت معنیداری بیشتر بود(011/0=P) و شاخص همودینامیک هم در گروه لارنژیال ماسک و لولهتراشه در طول زمان تفاوت معنیداری داشته است (05/0>P ).
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد که استفاده از لارنژیال ماسک در جراحی دیسک کمر، در مقایسه با لولهگذاری تراشه، با ثبات بیشتر همودینامیک و کاهش عوارض گوارشی همراه است. این روش میتواند به عنوان جایگزینی ایمن و موثر، به ویژه در بیماران با نیاز به حفظ پایداری فیزیولوژیک، مورد توجه متخصصان بیهوشی قرار گیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ماسک حنجره‌ای، بیماری دیسک کمر، لولهگذاری تراشه |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1403/6/28 | ویرایش نهایی: 1404/6/4 | پذیرش: 1404/5/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
