سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اصلاح آستیگماتیسم قرنیه در بهبود دید بیماران و روش های گوناگون موجود برای این منظور، با هدف تعیین اثر کراتوتومی قوسی شکل در مبتلایان به آستیگماتیسم قرنیه. این تحقیق طی سال های 76-1375 در بیمارستان متینی کاشان انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش (Quazi-experimental) از نوع مقایسه نتایج دید و میزان آستیگماتیسم قبل و بعد از عمل جراحی بر روی 60 چشم (34 بیمار) که از به کار بردن عینک و عدسی تماسی ناراضی بودند، طی سال های 76-1375 صورت پذیرفت و خصوصیات جمعیت شناختی مانند سن، جنس، میزان دید با و بدون اصلاح، نوع آستیگماتیسم و مقدار آن قبل از عمل جراحی ثبت گردید. شرط انجام عمل جراحی حداقل آستیگماتیسم 1.25 دیوپتر و بهترین دید اصلاح شده مقدار بیشتر و یا مساوی 20/40 در نظر گرفته شد. عمل جراحی کراتوتومی قوسی شکل با 7 Ophcal Zone میلی متری براساس نوموگرام Lindstrom به عمل آمد. بیماران حداقل به مدت شش ماه پیگیری شدند و اثر عمل جراحی روی حدت بینایی میزان آستیگماتیسم و نوع آن، عوارض عمل جراحی مورد بررسی و نتایج آن ثبت گردید. داده های قبل و پس از عمل با آزمون های آماری مناسب (t-test و Mc Nemar) مورد قضاوت قرار گرفتند.

یافته ها: از کل 34 بیمار، 9 نفر مرد (26.5%) و 25 نفر زن (73.5%) با میانگین سنی 5.2±30 سال بودند. میانگین در 98.3% از بیماران، قبل از عمل جراحی حدت بینایی اصلاح شده با عینک و یا عدسی تماسی بیش از 20/40 بود و بعد از عمل جراحی در 82.5% از بیماران بدون اصلاح دید بهتر از 20/40 را داشتند. میانگین اسفر همراه با آستیگماتیسم قبل از عمل 2.05±3.8 دیوپتر نزدیک بینی بود که پس از عمل به 1.14±1.47 دیوپتر نزدیک بینی رسید. میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل 0.18±3.36 دیوپتر نزدیک بینی بود که 6 ماه پس از عمل به 0.8±2 دیوپتر رسید. در 21.6% از کل چشم ها، عوارضی مانند میکروپرفوراسیون نشت مایع زلالیه و نقص اپیتلیوم ملاحظه شد.

نتیجه گیری: عمل جراحی اصلاح آستیگماتیسم قرنیه به روش کراتوتومی قوسی شکل براساس نوموگرام Lindstrom روشی مناسب، موثر و با عوارض جانبی کم بوده و نتایج آن از نظر کاهش مقدار آستیگماتیسم و بهبود دید بدون اصلاح چشمگیر می باشد و هنوز می توان آن را به عنوان یک روش مناسب اصلاح عیب انکساری قرنیه پیشنهاد کرد.