سابقه و هدف: با توجه به نقش آلومینیوم در مهار کانال های کلسیمی و مصرف ترکیبات حاوی آلومینیوم به عنوان آنتی اسید، به منظور تعیین تاثیر تزریق وریدی آلومینیوم (به صورت سیستمیک) بر میزان ترشح اسید معده تحریک شده توسط اتساع، این تحقیق بر روی موش های صحرایی بیهوش انجام گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی (Experimental) صورت پذیرفت و پس از بیهوشی و تراکئوستومی در کلیه موش ها با 1.5 میلی لیتر به ازای صد گرم از وزن بدن، ایجاد اتساع گردید. در گروه شاهد 9 راس و گروه های تجربی (در هر گروه 8 موش) محلول سرم فیزیولوژی در معده قرار داده شد. در گروه های تجربی کلرور آلومینیوم با غلظت های 25، 50، 100 و 200 میکروگرم آلومینیوم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن و در گروه شاهد سرم فیزیولوژی به صورت وریدی (0.5 میلی لیتر) تجویز گردید. در فواصل 15 دقیقه ای محتویات معده تخلیه و مقدار اسید نمونه ها به کمک دستگاه تیتراسیون اسید اندازه گیری شد.

یافته ها: در گروه شاهد ترشح اسید معده نسبت به حالت پایه به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.001)، در حالی که در گروه های تجربی اتساع نتوانست افزایش معنی داری در ترشح اسید ایجاد نماید.

نتیجه گیری: به نظر می رسد که بعضی ترکیبات حاوی آلومینیوم نه تنها دارای نقش بافری در معده (به عنوان آنتی اسید) هستند بلکه می توانند در ترشح اسید معده به صورت سیستمیک نیز اثر مهاری اعمال کنند.