زمینه و هدف: آرتریت روماتوییدیک بیماری خودایمنی التهابی مزمن میباشد که با درد مفاصل، تورم و محدودیتهای حرکتی همراه است. علاوه بر علائم فیزیکی، عوامل روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی، استرس، فاجعهسازی درد و ترس از حرکت میتوانند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشند. هدف این مطالعه بررسی روابط میان علائم هیجانی (اضطراب، افسردگی، استرس)، و فاجعهسازی درد با ترس از حرکت در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بود. روشها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1402 بر روی 66 بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید (18-60 سال) در کلینیک روماتولوژی شهر کاشان انجام شد. داده ها از پرسشنامههای DASS-21 ،PCS و TEMPA جمعآوری شدند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون شاپیرو-ویلک برای بررسی نرمال بودن توزیع دادهها و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی روابط میان متغیرها انجام شد. یافتهها: میانگین سنی شرکتکنندگان 2/41 سال (انحراف معیار 5/10) بود و 6/84٪ آنان زن بودند.نتایج نشان داد که بین متغیرهای اضطراب، افسردگی، استرس، فاجعهسازی درد و ترس از حرکت، همبستگی معناداری وجود دارد(01/0>P). بالاترین همبستگی میان اضطراب و افسردگی (675/0) و فاجعهسازی درد و ترس از حرکت (651/0) مشاهده شد. همچنین، ارتباط معناداری میان اضطراب و فاجعهسازی درد (508/0) و اضطراب و استرس (668/0) وجود داشت. نتیجهگیری: این مطالعه نشان میدهد که علائم روانشناختی نظیر اضطراب، افسردگی و استرس میتوانند بهطورمثبت بر فاجعهسازی درد و ترس از حرکت تأثیر بگذارند. نتایج مطالعه پیشنهاد میکنند که درمانهای روانشناختی بهویژه درمانهای شناختی-رفتاری میتوانند در کاهش علائم روانشناختی و فیزیکی بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مؤثر باشند.