گروه روان‌شناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران ، jaffar_pouyamanesh@yahoo.com
چکیده: (540 مشاهده)
سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سردرد مزمن صورت گرفت. مواد و روش‌ها: روش این پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مبتلا به سردرد مزمن که در سال 1398 برای درمان سردرد خود به کلینیک‌های دولتی مغز و اعصاب شهر پارس‌آباد مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. 30 نفر با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. نتایج: میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی گروه درمان هیجان‌مدار در پیش‌آزمون (03/5±40/38)، گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (43/4±30/39) و گروه کنترل (29/5±30/39) بود. درمان‌های هیجان‌مدار (86/6±50/51) و مبتنی بر پذیرش و تعهد (04/5±10/60) در مقایسه با گروه کنترل (37/5±40/39)، کیفیت زندگی بیماران را در پس‌آزمون افزایش دادند (001/0>P). در مرحله پیگیری، اثر درمان هیجان‌مدار (13/7±20/51) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (96/4±00/60) بر کیفیت زندگی (01/5±00/39) ماندگار بود (001/0>P). تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری، بیشتر از تأثیر درمان هیجان‌مدار بود (001/0>P). نتیجه‌گیری: این دو درمان ممکن است با کاهش فاجعه‌آمیز بودن سردرد و درنتیجه کاهش اضطراب و ترس مرتبط با درد، در کاهش شدت سردرد و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سردرد مزمن مؤثر باشند.
