اثر مترونیدازول بر روی هورمون های محور هیپوفیز ـ بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی ( RAT ) نر بالغ
|
داود سهرابی* ، محسن علیپور ، علی اوسط ملتی  |
، sohrabidavood@yahoo.com |
|
چکیده: (33075 مشاهده) |
سابقه و هدف: برخی گزارشات حکایت از آثار سوء مترونیدازول بر روی گونادوتروپینها، تستوسترون، اسپرماتوژنز و دستگاه تناسلی نر دارد. هدف این پژوهش بررسی اثرات مترونیدازول بر روی هورمونهای محور هیپوفیز ـ بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی ( RAT ) نر میباشد. مواد و روشها: در این پژوهش تجربی 24 عدد موش Rat نر بالغ با سنین 12-10 هفته به صورت تصادفی در سه گروه 8 تایی قرار گرفتند. به گروه کنترل آب معمولی و به گروه اول تجربی روزانه 200 میلیگرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به گروه دوم تجربی روزانه 400 میلیگرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به مدت 60 روز داده شد. در پایان تجربه بعد از بیهوشی خونگیری از بطن چپ به عمل آمد و برای سنجش هورمونی، سانتریفوژ گردید. بعد از کشتن موشها، بیضهها و سمینال وزیکول و پروستات از بدن آنها خارج گردید. بعد از مطالعات مورفولوژیکی، در مایع بوئن به عنوان فیکساتیو قرار گرفتند. سپس بیضهها با روش هماتوکسیلن و ائوزین رنگآمیزی شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون t-test انجام شد. نتایج: بین وزن بیضهها و غدد تناسلی ضمیمه (سمینال وزیکول و پروستات) گروههای تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری مشاهده شد (01/0 p< ). هورمونهای FSH و LH ، تستوسترون در گروههای تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری را نشان داد. (01/0 p< ). مطالعات هیستولوژیک نشان داد در گروههای تجربی لولههای اسپرمساز بیضهها دچار آتروفی شده و روند اسپرماتوژنز کند گشته و تعداد سلولهای زایا کاهش یافته بود. نتیجهگیری: مترونیدازول موجب کاهش هورمونهای گونادوتروپین و تستوسترون میشود و از این طریق و یا راههای احتمالی دیگر مانند اثر مستقیم بر روی سلولهای لیدیگ و سلولهای دودمان اسپرم موجب کاهش روند اسپرماتوژنز در بیضه میشود. بنابراین توصیه میشود به ویژه در جنس مذکر در مصرف این دارو احتیاط لازم به عمل آید. |
|
واژههای کلیدی: مترونیدازول، گونادوتروپین، تستوسترون، بیضه |
|
متن کامل [PDF 201 kb]
(23186 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1387/8/5 | ویرایش نهایی: 1387/8/5 | انتشار: 1386/4/24
|
|
|
|