سابقه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثرات مفید مکمل یاری مولتی مینرال و ویتامین D بر پروفایلهای متابولیک، hs-CRP و استرس اکسیداتیو در زنان باردار ایرانی در معرض خطر پرهاکلامپسی است.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور بر روی 48 زن باردار در معرض خطر پرهاکلامسی، بارداری اول، در محدوده سنی 40-18 سال در سه ماهه سوم بارداری انجام شده است. بیماران بهطور تصادفی برای دریافت مکمل مولتی مینرال و ویتامین D (24 نفر) و دارونما (24 نفر) برای 9 هفته تقسیم شدند. نمونه خون ناشتا در ابتدا و 9 هفته بعد از مداخله برای اندازهگیری پروفایلهای متابولیک، hs- CRP و پارامترهای استرس اکسیداتیو گرفته شد.
نتایج: مصرف مکمل مولتی مینرال و ویتامین D، در مقایسه با کنترل، باعث کاهش معنیدار FPG (7/11- در مقابل mg/dL 2-، 01/0 P = )، انسولین سرمی (96/0- در مقابل µIU/mL 65/2، 04/0 P = ) و کاهش معنیدار مرزی در HOMA-IR (34/0- در مقابل 6/0، 06/0=P) شده است. همچنین، مکملیاری منجر به کاهش معنیدار hs-CRP سرمی در مقایسه با دارونما (7/1411- در مقابل ng/mL 1503-، 01/0 P = ) شده است. بهعلاوه، میانگین تغییرات TAC پلاسمایی (94/151+ در مقابل mmol/l 69/19-، 002/0=P) و گلوتاتیون تام (82/205+ در مقابل µmol/ l 3/32-، 02/0 P= ) بین دو گروه معنیدار بود.
نتیجهگیری: در مجموع، مصرف مکمل مولتی مینرال و ویتامین D برای 9 هفته در زنان باردار در معرض خطر پرهاکلامپسی منجر به کاهش معنیدار FPG ، انسولین سرم، hs-CRP و افزایش سطوح TAC و گلوتاتیون تام در مقایسه با گروه دارونما شده است.