سابقه و هدف:‌ با توجه به شیوع شکایت تب در کودکان و عوارض ناشی از آن و تأثیر متفاوت رژیم‌های درمانی کاهنده تب و به منظور مقایسه اثرات درمانی سه روش،‌ استامینوفن خوراکی با دوز معمولی، استامینوفن رکتال با دوز معمولی و استامینوفن رکتال با دوز بالا، این مطالعه روی کودکان بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1383 صورت پذیرفت.

مواد و روش‌ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی بر روی 120 کودک 6 ماه تا 6 سال تب دار با درجه حرارت بیش از ° C 38 (زیربغلی) انجام شد. بیماران به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول استامینوفن خوراکی با دوز معمولی ( mg/kg 15-10)، گروه دوم استامینوفن رکتال با دوز معمولی ( mg/kg 15-10) و گروه سوم استامینوفن رکتال با دوز بالا ( mg/kg 60-30) دریافت کردند و درجه حرارت بدن ساعت بعد از تجویز دارو اندازه‌گیری شد و در صورت کاهش درجه حرارت به میزان یک درجه به عنوان بهبودی تلقی گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: تحقیق روی 40 نفر در هر گروه انجام گردید بهبودی به ترتیب در دریافت‌کنندگان استامینوفن خوراکی با دوز معمولی، استامینوفن رکتال با دوز معمولی و استامینوفن رکتال با دوز بالا پس از یک ساعت از تجویز دارو در 4 نفر (10%)، 6 نفر (15%) و 12 نفر (30%). ( p<0.05 )، پس از 3 ساعت در 50 درصد، 65 درصد و 85 درصد ( p<0.001 ) و پس از 6 ساعت در 5/2 درصد، 5/7 درصد و 20 درصد ( N.S ) دیده شد.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: استامینوفن رکتال با دوز بالا، تاثیر درمانی بهتری در کاهش تب کودکان نسبت به استامینوفن خوراکی و رکتال با دوز معمولی دارد و به کار گرفتن آن توصیه می‌شود.