سابقه و هدف: امروزه انجماد اسپرم انسان به عنوان یک تکنیک رایج برای درمان ناباروری به کار می رود. مشخص شده است که انجماد به روش های مختلف کمابیش سبب کاهش تحرک و قابلیت حیات اسپرم در مردان بارور می شود. اما، هنوز اثر روش انجماد شیشه ای بر روی پارامترهای اسپرم مردان نابارور بررسی نشده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر انجماد شیشه ای بر پارامترهای حیاتی و میزان آپوپتوز اسپرم در مردان نابارور است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی نمونه های مایع منی 17 بیمار مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری یزد، پس از خود انزالی جمع آوری و آنالیز آن طبق استانداردهای سازمان جهانی بهداشت انجام گرفت. سپس از نمونه ها اسمیر تهیه شده و لام ها برای رنگ آمیزی تانل و تعیین درصد مرگ سلولی فیکس شدند. مقداری از مایع منی توسط کرایولوپ برداشته شده و در نیتروژن مایع منجمد شد. پس از گذشت حداقل 7 روز از انجماد، نمونه ها ذوب شده و پارامترهای حیاتی (تحرک، مورفولوژی، قابلیت حیات و شمارش) آن بررسی شدند. داده های قبل و بعد از انجماد توسط آزمون های t زوجی و ویل کاکسون مقایسه گردیدند.

نتایج: درصد تحرک پیشرونده بعد از انجماد شیشه ای به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین، کاهش معنی داری در قابلیت حیات و مورفولوژی اسپرم و افزایش معنی داری در میزان آپوپتوز مشاهده شد. اما، پارامتر شمارش تغییر معنی داری نداشت.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که انجماد شیشه ای بر روی پارامترهای حیاتی و میزان آپوپتوز اسپرم مردان نابارور اثر سوء دارد. هر چند میزان آپوپتوز ایجاد شده توسط این روش نسبت به سایر روش های انجماد کمتر است.