سابقه و هدف: با پیر شدن جمعیت، افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت طولانی مدت مورد انتظار است. از آنجا که مهمترین جا به جایی تاثیرگذار بر سالمندان، ورود به سرای سالمندان شناخته شده، درک علل و انگیزههای اقامت در سرای سالمندان برای ایجاد برنامههایی در به تاخیرانداختن یا پیشگیری از ورود به سرای سالمندان اهمیت دارد. پرسش پژوهش، علل و انگیزهی اقامت در سرای سالمندان از دیدگاه سالمندان مقیم چیست؟، میباشد.
مواد و روشها: در این مطالعه از روش یدیدهشناسی (فنومنولوژی) استفاده شده است. نمونهها از میان سالمندان مقیم در سراهای سالمندان خصوصی و دولتی شهر اصفهان انتخاب گردیدهاند. نمونهگیری مبتنی بر هدف بوده و تا اشباع اطلاعات که در آخر، شمار شرکتکنندگان به 10 نفر رسید، ادامه یافت. شرکتکنندگان این پژوهش شامل 7 زن و 3 مرد در محدودهی سنی 85-66 ساله بودند. پژوهشگر از مصاحبه و یادداشتبرداری در عرصه برای جمعآوری دادهها بهره گرفت. روش کلایزی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به کار رفته و استحکام این مطالعه بر اساس دو معیار اطمینانپذیری و باورپذیری بوده است.
نتایج: به طورکلی دو مفهوم اصلی به دست آمده از دادهها عبارت بودند از؛ 1ـ ورود اختیاری 2ـ ورود اجباری. زیرمفهومهای ورود اختیاری عبارتند از: ورود با موافقت قبلی، ورود به خاطر مشکلات مالی و خانوادگی و ورود اجباری شامل؛ ورود با فریب، ورود در حالت ناهوشیار بودند، که هر کدام از اینها دارای زیرمفهومهایی بودند.
نتیجهگیری: بعضی سالمندان، به خاطر گرفتن مراقبت و یا فرار از مشکلات خانوادگی به طور داوطلبانه و بعضی به طور اجباری با تمایل مراقبین خانوادگی در سرای سالمندان اسکان یافته بودند. توانایی خانواده، دوستان، همسایگان و دیگر مراقبین جامعه محور را میتوان در فراهم کردن حمایت تقویت کرد.