سابقه و هدف: با توجه به شیوع متفاوت کاندیدیازیس واژن و نظر به عدم اطلاع از شیوع بیماری در منطقه و به منظور تعیین شیوع کاندیدیازیس واژن در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی کاشان در سال 73-1372 این مطالعه انجام گرفت.

مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی روی 449 نفر صورت پذیرفت. این تعداد با احتمال شیوع 12%، سطح اطمینان 95% و خطای 3% تعیین و سهم هر مرکز براساس تعداد مراجعین آن مشخص و نمونه گیری تصادفی انجام گرفت. بعد از معاینات بالینی، از ترشحات واژن برداشته و در محیط SCC کشت داده شد. شیوع بیماری در نمونه ها و فاصله اطمینان آن در جامعه برآورد گردید.

یافته ها: میانگین سن افراد مورد بررسی 31 سال بود و تعداد 100 نفر (22.3%) مبتلا به کاندیدیازیس واژن بودند و شیوع آن در جامعه 26.1-18.5 درصد برآورد گردید. پنجاه و هفت درصد افراد مبتلا هیچگونه علامت بالینی نداشتند.

نتیجه گیری: کاندیدیازیس واژن در منطقه از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است و بیشتر آن ها بدون علامت می باشند. از این رو تحقیقات اتیولوژی و درمانی بیماران توصیه می شود.