[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: دوره 2، شماره 3 - ( فصلنامه 1377 ) ::
جلد 2 شماره 3 صفحات 42-34 برگشت به فهرست نسخه ها
نقش سن در پاسخ به درمان مبتلایان به حمله حاد آسم
ابراهیم رضی ، سید غلامعباس موسوی ، سید علی مسعود
، razi_e@kaums.ac.ir
چکیده:   (9880 مشاهده)

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آسم و کاهش پاسخ سیستم آدرنرژیک در قلب با افزایش سن و تناقض های موجود در مورد نقش سن در پاسخ به درمان در سیستم آدرنرژیک ریه و به منظور پاسخ به این فرضیه علمی که آیا سن در پاسخ به درمان مبتلایان به آسم نقش داد یا خیر، این تحقیق در مراجعین با حمله حاد آسم طی سال 1376 انجام گرفت.

مواد و روش ها: این مطالعه به روش هم گروهی (Cohort) بر روی 62 بیمار در دو گروه سنی افراد کمتر از 35 سال (به تعداد 22 نفر) به عنوان گروه شاهد و افراد بالای 35 سال سن به تعداد 40 نفر به عنوان گروه مورد صورت پذیرفت. تشخیص بیماری براساس شاخص های ATS مشخص و کلیه بیماران به مدت یک هفته تحت درمان با سه داروی اسپری سالبوتومول، کپسول کرومولین سدیم و پردنیزون خوراکی قرار گرفتند. پاسخ به درمان به آزمایش های عملکرد ریوی قبل از شروع و یک هفته بعد از درمان به عمل آمد.

یافته ها: FEV1 از 0.5±1.5 و 0.3±1.1 لیتر قبل از درمان به ترتیب به 0.5±2.4 و 0.4±1.7 لیتر بعد از درمان (P<0.001) تغییر پیدا کرد. در 77% از بیماران آسمی جوان، 80% بیماران مسن، میزان افزایش FEV1 بیشتر از 15% بود. خطر نسبی و منتسب به ترتیب 1-0.03، 0.96، میانگین میزان تغییر FEV1 از مقدار پایه در بیماران جوان و مسن به ترتیب 56.1±78.2 و 46.8±71.6 درصد (P=0.62) و در مردان و زنان آسمی جوان و مسن به تفکیک برابر 43±69.8 و 45.8±65.4 درصد (P=0.78) و 78.4±96.3 و 48±78.3 درصد بود (P=0.44). میانگین حداکثر میزان بهبودی FEV1 در بیماران آسمی جوان و مسن به ترتیب 25.6±57.3 و 22±46.3 درصد (P=0.08) و در مردان و زنان آسمی جوان و مسن به تفکیک برابر 28±56.4 و 15.8±37.1 درصد (P<0.05) و 21.5±59.3 و 23.9±54.6 درصد می باشد (P=0.65).

نتیجه گیری: پاسخ به درمان در هر دو گروه سنی جوان و مسن بیماران با حمله حاد آسم قابل ملاحظه بوده و به جز در مردان آسمی جوان که حداکثر میزان بهبودی FEV1 به طور قابل ملاحظه ای نسبت به بیماران مسن افزایش دارد، حداکثر میزان بهبودی FEV1 در سایر بیماران و همچنین میزان تغییر FEV1 متعاقب درمان بین دو گروه از بیماران تغییر قابل ملاحظه ای ندارد و سن نقش قابل توجهی در ارزیابی پاسخ به درمان در حمله حاد بازی نمی کند.

واژه‌های کلیدی: آسم حاد، اثر سن، پاسخ برنکودیلاتوری
متن کامل [PDF 1451 kb]   (1759 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1387/8/30 | ویرایش نهایی: 1387/8/30 | انتشار: 1377/7/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Razi E, Mousavi S G A, Masoud S A. Treatment of acute Asthmatic attach: An age dependent response . Feyz 1998; 2 (3) :34-42
URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-553-fa.html

رضی ابراهیم، موسوی سید غلامعباس، مسعود سید علی. نقش سن در پاسخ به درمان مبتلایان به حمله حاد آسم . مجله علوم پزشکی فيض. 1377; 2 (3) :34-42

URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-553-fa.html



Creative Commons License
This open access journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial ۴.۰ International License. CC BY-NC ۴. Design and publishing by Kashan University of Medical Sciences.
Copyright ۲۰۲۳© Feyz Medical Sciences Journal. All rights reserved.
دوره 2، شماره 3 - ( فصلنامه 1377 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 46 queries by YEKTAWEB 4645