زمینه و هدف: با توجه به اهمیت، گستردگی عوارض و شیوع فزاینده دیابت به عنوان یک بیماری متابولیک مزمن  از یک سو و اثرات پلاسمای غنی از پلاکت  (PRP)و اریتروپوئیتین (EPO) به عنوان محرک رشد و ترمیم بافتی، این مطالعه با هدف مقایسه اثر PRP و EPO بر شاخص‌های هماتولوژیک و سایتولوژی مغز استخوان در رت­های دیابتی انجام شد.
روش­ها: در این مطالعه، 30 رت نر ویستار به پنج گروه شامل کنترل ، دیابتی، دیابتی دریافت‌کننده  PRP، دیابتی دریافت‌کننده  EPO، و دیابتی دریافت‌کننده ترکیب PRP و EPO تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین القا شد.  PRP وEPO  به ترتیب به میزان 5/0 میلی­لیتر بر کیلوگرم دو بار در هفته و 300 واحد برکیلوگرم سه بار در هفته به مدت چهار هفته به صورت زیرجلدی تزریق شدند. پس از اتمام دوره درمان، نمونه‌های خون و مغز استخوان جمع‌آوری و شاخص‌های هماتولوژیک و سایتولوژیک بررسی شدند.
یافته­ها: دیابت موجب کاهش تعداد گلبول‌های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت و همچنین کاهش تعداد لکوسیت‌های خون و مغز استخوان شد (p<0.05). همچنین  MCV در تمامی گروه‌های دیابتی نسبت به کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (p<0.05). در گروه دیابتی دریافت‌کننده EPO، شمار گلبول‌های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه درمان نشده افزایش یافت (p<0.05). در بررسی مغز استخوان کاهش جزئی سلول های بالغ تر رده ی میلوئیدی و لنفوئیدی در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل و افزایش غیرمعنی دار این سلول ها در گروه های دیابتی درمان شده با PRP و یا EPO و نیز درمان ترکیبی مشاهده گردید (p<0.05).
نتیجه­ گیری: این مطالعه نشان می‌دهد PRP  احتمالا با کاهش آسیب‌های اکسیداتیو و التهاب، از تخریب گلبول‌های قرمز جلوگیری کرده و EPO  با تقویت اریتروپوئز و کاهش التهاب، اثرات مخرب دیابت را کاهش می­دهد. همچنین درمان ترکیبی PRP و EPO به دلیل ویژگی‌های هم‌افزایی می‌تواند اثرات مخرب دیابت بر خون و مغز استخوان را کاهش دهد. بدیهی است مطالعات بیشتری برای درک مکانیسم‌های دقیق این اثرات و کاربرد آن در درمان دیابت ضروری است.